50 jaar All You Need Is Love (deel 1)

WebmasterBFNL Columns

We zouden het met al dat Sgt Pepper Remix geweld bijna vergeten, maar afgelopen weekend bestond ook het lied ´All You Need Is Love´ 50 jaar. Een lied dat live voor een miljoenenpubliek werd gespeeld én opgenomen tijdens de ‘Our World’ tv-show. De komende weken lees je hier over het ontstaan van ‘All You Need Is Love’. 

Deel 1: “For The First Time TV Encircles The Earth”

De Abbey Road studio’s waren voor The Beatles heilig werkterrein. In deze gigantische ruimte werden de liedjes gesmeed die generaties lang een plek zouden krijgen in hart en hoofd. Nadat de jongens in 1966 besloten te stoppen met touren, kregen hun creaties steeds meer muzikale diepgang en gelaagdheid.  En met de techniek van midden jaren zestig werd het nogal complex, om niet te zeggen onmogelijk, om sommige stukken live uit te voeren. Denk bijvoorbeeld aan een vocaal ingewikkeld stuk als ‘Paperback Writer’. De opwinding (en daarmee ook de spanning) was behoorlijk groot toen The Beatles op 25 juni 1967 live voor een miljoenenpubliek zou optreden. Het was de eerste keer na het slot concert in Candlestick Park in San Fransico, één jaar eerder.

Het was overigens niet de eerste keer dat er werd gedacht aan ‘een kijkje in de keuken’ bij The Beatles. Tijdens het maken van Sgt. Pepper ontstond al het idee voor een tv-special over het opnameproces van de plaat. Uiteindelijk belandde dat plan in de ijskast en werden alleen beelden van de ‘A Day In The Life’ opname gebruikt voor de gelijknamige videoclip.  Het idee van de BBC voor een wereldse satellietuitzending onstond al in 1966. Het programma format hield in dat allerlei landen in een tijdsbestek van twee uur hun grootste artiesten zouden presenteren onder de titel ‘Our World – For The First Time TV Encircles The Earth’.

Denk aan een Pablo Picasso in Spanje of Maria Callas in Griekenland. Het zou een bekroning zijn op de tv evolutie die in 1951 begon met het eerste tv-relais tussen Calais en Dover, waardoor wetenschappers de zekerheid gaven dat tv-beelden over de horizon gestuurd konden worden. Vanaf dat moment ging het heel snel. Met in 1956 bijvoorbeeld de start van het Eurovisie Songfestival. Maar nu zou dus met ‘Our World’ via de satteliet in principe de hele wereld hetzelfde programma kunnen zien.

Wel stelde de BBC enkele regels op. Zo mochten de landen geen politieke boodschap uitdragen in de uitzending en bovendien moest alles live. Uit protest trok het Oostblok zich op het laatste moment terug naar aanleiding van de zes-daagse oorlog in Israël. Ontzettend zonde overigens, want als Beatles-fans uit de Sovjet Unie de show hadden kunnen zien, dan was er sprake geweest van een momentum in de populaire muziekgeschiedenis. Beatle-platen waren daar namelijk verboden en dus erg gewild bij de popliefhebbers. Op allerlei manieren werden die platen gesmokkeld, dus je kunt je wel voorstellen hoe bijzonder het zou zijn geweest als die muziek opeens vrij in de woonkamer te zien zou zijn.

Uiteindelijk deden er veertien landen mee aan ‘Our World’ en konden vierentwintig landen het programma ontvangen. De eerste titel was overigens “Wij onder de zon.” De ironie van die titel is dat juist de zon de grootste hindernis vormde voor het project. De uitzending was namelijk gepland om acht uur ’s avonds (Britse tijd), waardoor veel landen de tv op een onmogelijk tijdstip  moesten aanzetten om getuigen te zijn van de historische gebeurtenis. Drie grote Amerikaanse tv-maatschappijen trokken zich daarom terug. Alleen onder voorwaarde dat een sponsor het verlies zou willen vergoeden waren zij bereid om aan het project mee te werken.

NET, de Amerikaanse Eductieve TV was bereid om zijn 116 stations in te spannen voor de wereldzaak. Op voorwaarde dat Canada de relaiskosten wilde dragen. Dat wilde Canada wel en daarmee was de gigantische onderneming gered. Zeven satellieten verzorgden de verbinding via 19 grondstations van Mill Village (Canada) tot Toowoomba (Australië). Overigens was het de bedoeling dat Unesco de show zou opnemen om dit in 2000 opnieuw uit te zenden! (*)

(* – Ik heb veel boeken en artikelen geraadpleegd. Maar voor dit stuk kon ik maar 1 bron vinden en dat was een artikel uit Humo 1967)

Op 27 februari van het jaar 1967 kreeg manager Brian Epstein een brief van de BBC met daarin het verzoek om The Beatles live te filmen in de studio terwijl ze hun nieuwe single aan het opnemen zijn. Epstein ging akkoord en BBC producer Derek Burrell-Davis sprak de jongens pas op 17 mei (dezelfde dag dat ze ‘You Know My Name, Look Up The Number’ opnamen). De meeting bleek succesvol want even later stuurde hij een telegram naar zijn werkgever met daarin de mededeling dat The Beatles erg enthousiast waren over het idee en dat ze een nieuw lied gingen schrijven met woorden als ‘Hello love you me us them we together.’ Met de mogelijkheid om dit in allerlei talen te zingen.

Paul McCartney herinnert het zich iets anders. McCartney: “We dachten eerst dat het zoiets zou zijn als het Eurovisie Songfestival, met heel veel mensen om ons heen! Maar ze verzekerden ons dat dit niet het geval was. De techniek was in die tijd zo veranderd, zodat we in één keer miljoenen mensen konden bereiken met onze boodschap.”

In een gesprek tussen de Vlaamse journalist Jan Waldorp (Humo) en Paul McCartney tijdens een pers-meeting rondom ‘All You Need Is Love’ zegt Paul zelf dat ‘ Our World’ wordt opgebouwd rondom “een nieuw geschreven song, waar we andere artiesten in ontvangen. We produceren en regisseren het helemaal zelf. ”  Een tikkeltje arrogant misschien wanneer je bedenkt dat zij slechts de UK representeren in de satelliet uitzending.

Het verzoek voor een lied van The Beatles kwam tijdens een zeer druk schema van de jongens. In de eerste helft van 1967 waren ze bezig geweest met de Strawberry Fields/ Penny Lane single, het opnemen van de Sgt. Pepper plaat én waren ze al van start met nummers voor de cartoon ‘Yellow Submarine’. Het nummer voor ‘Our World’ moest vooral simpel zijn en voor iedereen te begrijpen. De BBC was bang dat de jongens weer met iets exotisch en progressiefs op de proppen zouden komen. De omroep had immers rond het verschijnen van Pepper het lied ‘A Day In The Life’ in de ban gedaan, al was dat natuurlijk nog niet aan de hand rond de eerste meeting op 17 mei.

In eerste instantie had McCartney ‘You mother should know’ geschreven. Niet speciaal voor de tv-uitzending, maar het lag toevallig wel op de plank. John kwam echter met een track die veel geschikter zou zijn voor de ‘Our World’ show. Met een tekst die voor iedereen te begrijpen zou zijn en een simpele boodschap had. ‘All You Need Is Love.’  In latere interviews heeft Lennon wel eens opgeschept over de duizenden trips (LSD) die hij heeft genomen tijdens de sixties. Of die hoeveelheid klopt is maar de vraag. Feit is wel dat er mensen waren die zich echt zorgen begonnen te maken om de gezondheid van John.

Tijdens de pers-presentatie van Pepper viel het enkelen al op dat hij erg veel dronk, rookte en bijzonder glazig uit zijn ogen keek. Daarnaast zag Cynthia hem thuis in Kenwood steeds meer veranderen. Hij werd enorm prikkelbaar en staarde soms urenlang uit het raam. John was in een totaal andere wereld terechtgekomen waar niemand hem kon bereiken. Het kwam ook zijn productionele creativiteit niet ten goede. Het album ‘Sgt. Pepper’ was vooral Paul’s plaat. Maar wanneer John in die periode iets bij te dragen had, dan was het wel meteen bijzonder en psychedelisch. Denk aan Strawberry Fields, Lucy In The Sky of Mr. Kite.

Harrison beschreef zijn eerste LSD trip (die hij ervoer met onder andere John Lennon) als een en al liefde. “Ik werd verliefd. Niet op iets of iemand, maar gewoon in het algemeen.” Dat gevoel lijkt Lennon tijdens zijn vele LSD trips maar al te goed hebben gevoeld en weten te vertalen in All You Need Is Love. Hij schreef het op 22 mei. Een dikke maand voor de uiteindelijke uitzending.

Volgende week: Is All You Need Is Love een rommeltje? En wie zong er nu ‘She loves you yeah yeah yeah’

– Tim op het Broek –