Martin ontmoette de band toen hij tussen twee werelden was. In het boek staat dat zijn eigen opvoeding, en dat wordt nu pas onthuld, van invloed was op zijn relatie met de groep. Hij maakte een wezenlijk deel uit van het succes van de Fab Four en zij zouden nooit de bestverkopende band in de geschiedenis zijn geweest (met meer dan 800 miljoen verkochte platen) zonder zijn muzikale genie en zakelijk inzicht, volgens Maximum Volume, het boek van de hand van Kenneth Womack, de bekende Beatles schrijver.
Was Martin nu ‘’de vijfde Beatle,’’ zoals zo vaak is geschreven? In een interview beantwoordt Womack deze vraag: ‘’Soms denk ik dat hij de derde of vierde Beatle was – en dat bedoel ik niet als negatieve kritiek op wat wie dan ook gezegd heeft.’’ Martin overleed vorig jaar op 90 jarige leeftijd.
In de tijd dat hij de sterren-in-wording ontmoette in 1962 had hij een relatie die al vier jaar duurde in Londen met zijn assistentie Judy. Zijn eerste vrouw woonde buiten de stad en wist niets van zijn geheime leven. Martin probeerde ook zijn eigen arme kindertijd te verhullen en dit verklaart voor een deel waarom hij maandenlang een afwerende houding aannam tegen de Beatles voordat hij ze omarmde, zegt de auteur in een interview: ‘’Een half jaar lang probeerde hij niets te maken te hebben met hun verhaal – hij was toen van plan zes plaatzijden op te nemen en het daarna voor gezien te houden.’’
De schrijver zegt dat hij ‘’zeer verrast was over de diepe armoede van de jeugd van George Martin – hij geeft een beschrijving van een gezin dat geen stroom of stromend water had en maar één gaspit. Na zijn schooltijd werd Martin een laaggeplaatste kantoorklerk en simpele pianist; in de Tweede Wereldoorlog nam hij dienst bij de Royal Navy’s Fleet Air Arm en nam een voorbeeld aan de officieren en veranderde zijn accent tot een die beter paste bij de ‘’upper class’’.
Toen hij weer thuiskwam had zijn familie ‘’grote problemen om de eindjes aan elkaar te knopen – en dit lees ik voor de eerste keer – dat Georges moeder talrijke wezen in huis nam zodat zij geld van de staat kon verdienen,’’ zegt Womack. Zijn bronnen zijn onder anderen Georges oudste zoon, Gregory Paul Martin. De ex marineman begon een studie klassieke muziek en trouwde met Sheena. ‘’Hij vertelde haar dat hij van zeer lage komaf was maar zij had er geen idee van hoe laag.’’ Hij brak met zijn ouders toen hij zichzelf opnieuw uitvond en begon te stijgen op de sociale ladder.
Womack relateert dit tot Martins aanvankelijke aarzeling over de Beatles . Terwijl hij niet zeker was over enkele van hun liedjes, hun wilde haren, hun Liverpoolse accent, de naam van de groep, hun bijeengeraapte instrumenten, hun talenten, hun bekwaamheid in de studio, of hun eerste drummer Pete best, was er nog iets anders dat hem dwarszat: ‘’Deze jongens waren zelfverklaarde ‘rednecks,’ zoals Ringo zei. Waarom zou George zich aansluiten bij het soort knullen waar hij al zolang afstand van probeerde te nemen?’’
Martin stelde hen op de proef met een coverversie van ‘’How Do You It,’’ later een hit van Gerry & The Pacemakers. Ze haatten het nummer. Hij zag weinig in ‘’Love Me Do’,’’ ‘’P.S. I Love You’’ en ‘’Ask Me Why.””
Een doorbraak was een geheel nieuw nummer – een langzaam nummer in de stijl van Roy Orbison met de titel ‘’Please Please Me.’’ Martin stelde voor dat zij de ballade radicaal sneller maakten. De rest is geschiedenis: ‘’Heren, u heeft zojuist uw eerste ‘Nummer Een’ gemaakt.’’ En deze voorspelling was juist. Het was het begin van een allesomvattende relatie die het gezicht van de popmuziek zou veranderen.
In een interview voegt Womak ereen toe: ‘’Toen hij zijn lot met hen verbond werden ze echte partners en dat ging maar door en door. Hij was vernieuwend, soms nog meer dan zij.’’
(Bron: forbes.com)
(Vert: Theo de Wit)