De geschiedenis van de fanclubbladen

In 1962 kocht Har van Fulpen van zijn eerste salaris als leerling-analist een tweedehands schrijfmachine en een tweedehands stencilmachine. Dat was in die tijd genoeg om boekjes en tijdschriften te kunnen maken; gestencilde tienerbladen als Teenager Party, Teen en Twen en Dynamite rezen toen als paddestoelen uit de grond. Har interesseerde zich voor tienermuziek, en dus liet hij het muziektijdschrift De Hitparade van start gaan.

Vanuit zijn huisadres verstuurde hij behalve De Hitparade ook briefkaartfoto’s van populaire artiesten onder de naam ‘Teenagerbureau Stylex’ en coördineerde hij een aantal fanclubs. In 1963 begon Har van Fulpen de “Official Dutch Beatles Fanclub”.  Het blad De Hitparade was intussen steeds meer een gezamenlijk tijdschrift van alle fanclubs geworden. Naarmate de Beatlesfanclub groeide, werd ook het tijdschrift (waarvan de naam werd ingekort tot Hitparade) steeds meer een blad over the Beatles en hun fanclub. Vooral het nummer van 12 juni 1964, geschreven, gedrukt en verstuurd binnen een week na het Nederlandse optreden van the Beatles maakte dat duidelijk.

Begin 1964 had de Beatlesfanclub 250 leden. In november van dat jaar moest Har van Fulpen in militaire dienst. Hij kon onmogelijk nog een maandelijks tijdschrift maken. De oplossing werd gevonden in de vorm van het kort daarvoor door Peter J. Muller opgerichte blad Beat Box, waarin Hitparade kon worden opgenomen. Har hoefde niet meer te stencilen en te versturen, maar nieuws over the Beatles kon hij iedere maand toch kwijt.

Toen Har in augustus 1966 uit dienst kwam besloot hij, hoewel Beat Box toen zelfs wekelijks verscheen, om toch weer zelf een blaadje te gaan maken. Het nieuwe fanclubblad, gestencild, maar met een gedrukt omslag, werd Chains genoemd (als zijnde de keten die de Nederlandse Beatlesfans verbindt) naar het gelijknamige nummer van the Beatles. In februari 1967 kon het blad in offsetdruk worden uitgevoerd.

Het einde van the Beatles was echter zicht, en werd officieel toen Paul op 15 november 1970 de rechter verzocht om de groep op te heffen. Het nieuws over the Beatles werd verwarrend en onregelmatig, zodat het ondoenlijk was om Chains in de huidige vorm te blijven uitgeven.  In het laatste nummer, dat verscheen in februari 1971, stond te lezen:

`Nu alles rond the Beatles in enkele maanden zo ontzettend veranderd is, zal het iedereen duidelijk zijn dat ook de fanclub zich terdege heeft beziggehouden met de vraag of het nog wel zinnig is met een Beatlesfanclub door te gaan, terwijl de Beatles niet meer bestaan. Wij menen van wel, om minstens twee redenen. Ten eerste hebben the Beatles in de afgelopen acht jaar voor een massa mensen enorm veel platen uitgebracht, songs geschreven, interviews gegeven, artiesten geholpen enzovoort. Er is zo veel gebeurd dat je nog minstens acht jaar nodig hebt om dat allemaal nog eens rustig te bekijken. In de tweede plaats is er de toekomst: nu reeds hebben alle vier de Beatles duidelijk bewezen als soloartiest een belangwekkende carrière tegemoet te gaan. 

Het is zeker interessant om die via een fanclub te begeleiden; er kunnen vreemde dingen gaan gebeuren.’

Nog voor dat laatste nummer van Chains was de fanclub begonnen met het rondsturen van vlugschriften met nieuws over the Beatles, waar in het goed verzorgde maar traag functionerende Chains geen plaats voor was. De nieuwsbrieven werden nu het officiële kanaal van de fanclub onder de naam Nota Beatles. Ze verschenen onregelmatig, steeds als er nieuws was. De fanclub ging door, ook nadat de Engelse en Amerikaanse fanclubs gestopt waren toen Paul McCartney in januari 1972 geschreven had dat hij niets meer met de fanclubs van the Beatles te maken wilde hebben.

De activiteiten van Har als blaadjesmaker en -uitgever hadden zich in de loop der jaren verplaatst van de muziekwereld naar de stripmarkt. Met het uitgeven en verspreiden van stripboeken en aanverwante tijdschriften kreeg hij het zo druk dat hij zijn baan als chemisch analist moest opgeven en in 1979 besloot hij de Beatlesfanclub aan anderen over te doen. Bertus Elzenaar, die al enkele jaren medewerker was, zette de fanclub voort. Het was voor de fanclub nieuw begin, en dus kwam er ook een nieuwe naam. Het blad ging toen Beatles Visie heten.

In 1983 werd besloten dat de fanclub een officiële status moest hebben en zo werd de “Vereniging Nederlandse Beatles Fanclub” opgericht. Dat jaar stapte de fanclub ook het computertijdperk binnen en met de aanschaf van een “Vic 2000” was het uittypen van tekst, het knippen en plakken en het prutsen met “Mecanorma” wrijfletters voor de koppen voorbij en kwam het blad in gedrukte vorm uit. Wat waren de medewerkers trots omdat de Nederlandse Beatles Fanclub de eerste fanclub was die hun blad verwerkte met de computer!

In 1985 nam Janneke Brilleman het stokje over van Bertus Elzenaar als voorzitter. Maar in 1986 moest het bestuur constateren dat het niet meer mogelijk was de fanclub op dezelfde voet voort te zetten. Er was maar een klein groepje medewerkers overgebleven en oproepen om nieuwe medewerkers hadden nauwelijks resultaat. Ook het ledenaantal was teruggelopen, waarmee ook de inkomsten.

Men besloot een fusie aan te gaan met “Beatles Unlimited”, de andere Beatlesfanclub in Nederland. Deze fusie werd op 29 september 1987 een feit. In juni 1986 zou Beatles Visie nr. 26 worden uitgegeven, maar deze werd afgekeurd en niet aan de leden verzonden. Een gecorrigeerde nr. 26 werd in november 1986 alsnog uitgegeven en dit was dan ook het allerlaatste nummer van de “Vereniging Nederlandse Beatles Fanclub”.