Deze week was het al weer 50 jaar geleden dat de foto werd genomen voor het album dat de hele muziekwereld zou gaan veranderen, zowel op muzikaal gebied als qua albumart. Daarom ga ik vanaf deze week alle liedjes van het album ‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’ behandelen, in volgorde zoals ze op het albums staan.
‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’ komt als nummer twee keer voor op het album: als openingsnummer (gaat over in ‘With a Little Help from My Friends’) en als reprise (gaat over in ‘A Day in the Life’).
Deze keer ga ik het over het openingsnummer hebben. Het nummer is opgenomen tussen 1 februari en 6 maart 1967 in de Abbey Road Studio’s in London en geschreven door alleen Paul McCartney, maar staat zoals gewoonlijk op het schrijversduo Lennon-McCartney. Als titelsong introduceert de tekst een fictieve band die op het album speelt.
Het was road manager Neil Aspinall die suggereerde om in het openingsnummer de band te introduceren en in de reprise de band af te kondigen.
Toen Paul McCartney in november 1966 in het vliegtuig naar Engeland zat, terugkomend van zijn vakantie, bedacht hij het idee waarin The Beatles in een heel album een andere band zouden naspelen, waarbij iedere Beatle een alter-ego was in de ‘Lonely Hearts Club Band’, die een show gaf voor een publiek. De inspiratie voor de naam van het album zou mede door roadie Mal Evans zijn bedacht. Toen Mal Evans aan McCartney vroeg waarvoor de letters S en P voor stonden op de potjes bij het vliegtuigvoedsel, legde hij uit dat het staat voor zout en peper. Dit leidde tot ‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’. Het was road manager Neil Aspinall die suggereerde om in het openingsnummer de band te introduceren en in de reprise de band af te kondigen.
The Beatles namen het nummer op in Abbey Road studio 2, met George Martin als producer en Geoff Emerick als geluidsman. Het werken aan de song begon op 1 februari 1967, en na drie verdere sessies was het nummer klaar op 6 maart 1967.
Op de eerste dag namen The Beatles negen takes op met de ritme sectie, waarvan alleen de eerste en de laatste take compleet waren. Ze namen de drum, bas en twee gitaren op.
De volgende dag nam McCartney de lead zang op, en samen met Lennon en Harrison nam hij de achtergrondzang op. Pas een maand later werden de opnamesessies hervat toen de Franse hoorns werden toegevoegd op 3 maart. McCartney nam die dag ook een gitaarsolo op, waarmee het nummer bijna compleet werd.
Op 6 maart werd het geluid van een orkest dat zich opwarmt en het geluid van het publiek toegevoegd. Het geluid van het publiek heeft George Martin begin jaren 60 al opgenomen bij een liveshow van ‘ Beyond the Fringe’. Voor het geluid van het opwarmende orkest, heeft Martin het geluid van het orkest gebruikt dat in de studio was voor de opname sessie van ‘A Day In The Life’.
Op het moment dat het nummer overgaat in ‘With A Little Help From My Friends’ hoor je het geluid van Beatlesmaniacs, dat is opgenomen tijdens het liveoptreden van The Beatles bij de Hollywood Bowl.
Het nummer is zelf nooit live gespeeld door The Beatles, maar wel een aantal keer uitgevoerd door enkele andere artiesten, waaronder Jimi Hendrix en U2. Bij de versie van U2 kregen ze hulp van niemand minder dan Paul McCartney.
‘I don’t really want to stop the show, but I thought that you might like to know’, dat het toch echt weer het einde is voor deze keer!
– Matt Timmermans –