BADFINGER DISCOGRAFIE (DEEL 2)

BFNLA Bite In The Apple Discography, BFNL Columns

De carrière van Badfinger is een van de meest tragische verhalen uit de popmuziek. In deze vierdelige serie de discografie van de band op het Apple-label.

Deel 2: No Dice

Na een enigszins valse start wordt eind 1970 de tweede plaat onder de naam Badfinger uitgebracht, No Dice. Een plaat die aanzienlijk sterker is dan Magic Christian Music. Het album opent met de sterke rocker I Can’t Take It (dat ook jaren op hun live-repertoire blijft staan). Het is niet de enige sterke song. Het bekendst wordt de stevige single No Matter What. Op No Dice gaat Badfinger min of meer door waar The Beatles stopten. Heel vreemd is dat niet; voor de productie tekent Geoff Emerick (die de technicus was op heel veel Beatlessongs) behalve voor No Matter What en Believe Me, die door voormalig Beatlesroadie Mal Evans worden geproduceerd. Het album bevat zelfs een song Love Me Do, maar dit is niet het Beatlesnummer.

Het refrein (can’t live) krijgt later een wrange bijsmaak.

Sterkste song op het album is I Don’t Mind, waarop de band prachtige Beatlesachtige samenzang laat horen. Toch is het niet het bekendste nummer op de plaat. Als Harry Nilsson ergens op een feestje het nummer Without You hoort denkt hij aanvankelijk dat het een Beatlesnummer is. Als hij later ontdekt dat het een nummer van Badfinger is, besluit hij het nummer (dat eigenlijk een samenvoeging is van twee songdelen die door respectievelijk Pete Ham en Tom Evans zijn geschreven) op te nemen, maar niet voordat hij het nummer grondig verandert. Toeval wil dat zowel Nilsson als Badfinger in de Trident Studio’s werken, waarna Nilsson zijn versie aan Badfinger laat horen. De band erkent meteen dat Nilssons versie veel beter is en uiteindelijk wordt het nummer meer dan 180 keer (met Nilssons arrangement) gecoverd. Het refrein (can’t live) krijgt later een wrange bijsmaak als zowel Pete Ham als Tom Evans binnen een paar jaar na elkaar zich verhangen.

De hoesfoto wordt gemaakt door Apple-huishippie Richard DiLello (die een prachtig boek over Apple geschreven heeft: The Longest Cocktailparty). Wie de dame op de hoes is, is nog steeds niet bekend.

No Dice op LP en CD

De oorspronkelijke LP uit 1970 bevat de volgende nummers:

  1. I Can’t Take It
  2. I Don’t Mind
  3. Love Me Do
  4. Midnight Caller
  5. No Matter What
  6. Without You
  7. Blodwyn
  8. Better Days
  9. t Had To Be
  10. Watford John
  11. Believe Me
  12. We’re For The Dark

No Matter What wordt in een aantal landen op single uitgebracht met Carry On Until Tomorrow op de B-kant, in andere landen met Beter Days. In Mexico wordt het nummer op een EP uitgebracht met It Had To Be, Love Me Do en I Can’t Take It en om het nog verwarrender te maken wordt het nummer ook met Without You op de B-kant uitgebracht. Without You wordt in Mexico als A-kant uitgebracht met Love Me Do op de B-kant.

In Argentinië wordt een EP uitgebracht met No Matter What, I Don’t Mind, Love Me Do en Believe Me, terwijl in Mexico een EP uitgebracht werd met Without You, Believe Me, We’re For The Dark en Better Days.

Het album maakt ook deel uit van de heruitgaven in 1992 van een deel van de discografie op het Apple-label, zowel op vinyl als CD. Aan het album worden vijf onuitgebrachte songs toegevoegd: Get Down, Friends Are Hard To Find, Mean Mean Jemima, Loving You en I’ll Be The One. Aan de heruitgave van 2010 zijn compleet andere songs toegevoegd: een langere versie van I Can’t Take It, een demo van Without You en van No Matter What en alternatieve versies van Photograph (Friends Are Hard To Find) en Believe Me.

Op de boxset uit 2010 met een deel van de Apple-discografie vinden we op de bonusdiscs bovendien een instrumentale versie van Love Me Do en een nieuwe alternatieve versie van Get Down.

– Ron Bulters –