Buzzard Buzzard Buzzard – John Lennon is my Jesus Christ; “You know it ain’t easy”

BFNLBFNL Columns, van der Linde vertelt

We lopen een paar dagen te laat langs het Amsterdamse Hiltonhotel. De festiviteiten rondom 50 jaar Bed-in zijn nét achter de rug. Ik trek de stoute schoenen aan en vraag bij de receptie of we tóch nog eventjes in John en Yoko’s kamer mogen gluren. Even later stappen mijn mede-Beatlepelgrim en ik over de drempel van kamer 902 . . . eh . . . suite 702. Slechts onder het wakend oog van een Hilton-stagiair, vergapen we ons aan de edelkitsch die de historische plek extra gewicht geeft. Ik heb flash-backs van flarden zwart-wittelevisie en een hoofdschuddende vader.

In The Ballad Of John And Yoko trok John de onvermijdelijke conclusie uit die goed bedoelde maartdagen van 1969:

They’re gonna crucify me

Drie jaar eerder overspeelde Lennon zijn hand toen hij de populariteit van The Beatles hoger inschatte dan die van Jezus. Hij ging diep door het stof. Uiteraard vergeleek hij zich op geen enkele manier met Hem. In The Ballad – eigenlijk vooral een coproductie met Paul – hoor ik echter dat hij Jezus’ levensloop inmiddels naar zijn eigen martelaarschap vertaalde.

Zijn rol als Messias viel Lennon kennelijk zwaar, want al in God (1970) wierp hij zijn kruis af:

I don’t believe in Jesus

Die boodschap ging kennelijk voorbij aan de Britse band Buzzard Buzzard Buzzard, want in hun John Lennon Is My Jesus Christ (2020) aanbidden ze hem intens:

John Lennon is my Jesus Christ
He wakes me up in the morning, puts me bed at night
I don’t need nobody else ‘cause John Lennon is my Jesus Christ

And Marc Bolan is my maharishi
If I go to hell I wanna take him with me
Want everyone to know that Marc Bolan is my maharishi

Enig historisch besef is Buzzard3 niet vreemd als ze zelfs de Maharishi aanstippen in hun song. Verderop eren ze ook andere goden van de Rock & Roll als David Bowie en Bill Fay. Waarom echter Eric Clapton – de enige alom erkende gitaargod – ongenoemd blijft, is me een raadsel.

Hoe dan ook, op de liveversie van Glastonbury 2019 paradeert zanger Tom Rees in een oversized Marc Bolan-tenue over het podium. De officiële full version clip op Youtube toont eerst een drietal dansende juffrouwen, gaat via een onduidelijk museumbezoek over in Cor Steyn-achtige orgeluitvoering, waarna de bandleden na een vervreemde autorit hun liedje nog eens dunnetjes overdoen. Ik geef de voorkeur aan het alternatieve clipje met de krachtige vocalen van de zwoel dansende Lia Metcalfe.

Toen ons vriendenviertal voor het eerst op bedevaart in Liverpool was, gingen we in bijna religieuze aanbidding de plaatsen uit Hun jeugd af. “Waarom is er eigenlijk nog geen altaar voor ze”, vroeg een van ons zich af. “Of een kerk in de vorm van een gitaar?” vulde een ander aan. “Waar je kunt biechten als je de Rolling Stones hebt gedraaid”, voegde ik eraan toe. “En gecollecteerd wordt om Ringo’s inkomen op peil te houden”, grapte de vierde. Onze fantasie sloeg op hol en onder wat lauwe pints gaven we ons luchtkasteel ijlings vorm. Wij zijn vast de enigen niet, want ik zie op het internet onze Fab4 vaak in glas-in-lood vereeuwigd. Wie legt de eerste steen?

Reacties: pvdltelefoon@live.nl

Belangrijkste bronnen:

  • https://www.parool.nl/nieuws/duizenden-naar-hilton-om-john-en-yoko~b1da9532/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
  • https://en.wikipedia.org/wiki/More_popular_than_Jesus
  • https://buzzardbuzzardbuzzard.com/
  • https://en.wikipedia.org/wiki/Bill_Fay
  • https://nl.wikipedia.org/wiki/Cor_Steyn