van der Linde vertelt

Jeff Lynne componeerde Do Ya (1971) toen hij bij The Move speelde. Aan de overkant van de grote plas bleek dit b-kantje van hun single populairder dan de beoogde a-kant; het werd The Move’s enige Amerikaanse hitje. ELO nam het in 1976 opnieuw op voor hun album A New World Record, omdat bleek dat men ten onrechte de Do Ya-versie ...

Mijn beste vriend wees me halverwege de 70er jaren enthousiast op Killer Queen. Interessant, vond ik. Voor Bohemian Rhapsody liep ik niet écht warm, maar bij Eddie Howells Man from Manhattan spitste ik mijn oren. Pas toen ik het gitaarintro van Death on two legs toevallig hoorde, zag ik het licht. Een paar jaar lang verdreef Queen de Fab4 naar ...

Wie kent niet dat overweldigend gevoel van tijdloosheid, van voor altijd en eeuwig? Van in elkaars ogen verdrinken en van die zielsverwant voor ’t leven? Verliefdheid lijkt een eeuwige vlam, maar is vaker de zon die de sneeuw laat smelten. Vaak hou je er een kater aan over; koester dan je prettige herinneringen aan ‘t drinkgelag, doe even rustig aan ...

We lopen een paar dagen te laat langs het Amsterdamse Hiltonhotel. De festiviteiten rondom 50 jaar Bed-in zijn nét achter de rug. Ik trek de stoute schoenen aan en vraag bij de receptie of we tóch nog eventjes in John en Yoko’s kamer mogen gluren. Even later stappen mijn mede-Beatlepelgrim en ik over de drempel van kamer 902 . . ...

Zoals gewoonlijk wisselen m’n collega’s wat informeel van gedachten voordat ons voortgangsoverleg begint. Het gesprek komt ineens op Bachman Turner Overdrive. Mijn baas veert op, ik veer op. You Ain’t Seen Nothing Yet (1974), zegt hij en die rif van Roll On Down The Highway (1974), antwoord ik. Lookin’ Out For #1 (1975), roepen we in koor. Ik hoor dat ...

Omdat ik na ruim een jaar Coronacrisis het voortdurende Coronanieuws, de onvermijdelijke Coronatalkshows en de bekende Coronadeskundigen meer dan zat ben, ga ik de laatste tijd vroeg naar bed. Lekker onder mijn dekbed, koptelefoon op en wegdommelen bij podcasts en radioshows op Mixcloud. Peter van Cappelles smaak ligt kennelijk dicht bij de mijne, want ik beluister hem vaak. Toen ik ...

We struikelden over de scheerlijnen van haar tentje op die jongerencamping aan de Franse kust. Hoewel Hollands blond met Slavische bloed - en alle fantasieën ten spijt -, bleek ze het ontbrekende platonische puzzelstukje in ons brave vriendenclubje. We luierden in de zon in die beschutte baai, we voegden onze pannen en branders samen voor een macaroni-maaltijd en dronken ‘s ...

Midden 70er jaren werd het grofvuil gewoon langs de stoeprand gezet. Vóórdat de vuilniswagens hun vrijdagse ronde reden, hadden wij de stapels kapotte of afgedankte spulletjes al doorgespit op bruikbare zaken. Mijn jongenskamertje vulde zich allengs met oude zwart-wit-tv’s, speakers en allerlei buizenaudio met een groene afstemogen. Pronkstuk was mijn Philips EL 3548 bandrecorder uit 1964. Omdat het Beatlesvirus mij ...

In de wereldgeschiedenis is 16 augustus 1962 om twee redenen een memorabele dag; niet alleen zag ík het levenslicht, ook werd Pete Best die donderdag – op z’n zachtst gezegd - wat onvriendelijk ter zijde geschoven door The Beatles. Ze waren heel even een trio totdat op 18 augustus Ringo achter het drumstel verscheen. Hoewel we allemaal Ringo als dé ...