Deze zomer 52 jaar geleden vonden The Beatles het moeilijk om een geschikte titel te kiezen voor hun aanstaande album. Ze hadden eerst ‘Four In The Bar’ en ‘All Good Children Go To Heaven’ bedacht, maar daarna waren ze overgestapt op het idee om het album ‘Everest’ te noemen, met een hoesfoto van de Beatles die de hoogste berg ter wereld beklommen.
Paul, de meest energieke van de vier, vond het een heel goed idee, maar John en George zochten uitvluchten en Ringo was er absoluut tegen, ook al omdat hij niet van buitenlands eten hield. Toen de deadline snel naderde, raakte Paul geïrriteerd. De opnametechnicus van The Beatles, Geoff Emerick, herinnerde zich dat hij hem had horen zeggen: ‘Nou, als we het niet ‘Everest’ gaan noemen en niet in Tibet poseren voor de hoes, waar gaan we dan heen?’ Waarop Ringo, de meest directe van The Beatles, antwoordde: ‘Laten we naar buiten gaan en het ‘Abbey Road’ noemen.’ En zo werd het ‘Abbey Road’.
Op vrijdag 8 augustus 1969 kwamen ze samen voor de hoesfoto waarop ze in de pas lopen over het zebrapad buiten de Abbey Road Studio’s, klaar voor de release van het album in september. Wat is er eenvoudiger dan dat? Sinds de release van het album hebben fanatieke fans elk detail van die beroemde hoes bestudeerd en steeds meer mysteries gevonden om op te lossen. Wie waren bijvoorbeeld de drie mannen in witte overalls die op het linker trottoir stonden en wie is die nauwelijks zichtbare dame in het paarse topje, net achter de VW Kever? In mijn recente boek ‘One Two Three Four: The Beatles In Time’ wijd ik een kort hoofdstuk aan deze vragen en aan de onverschrokken onderzoekers die de antwoorden lijken te hebben gevonden.
Het blijkt bijvoorbeeld dat de mannen in overall één van de studio’s aan het opknappen waren. Toen ze The Beatles zagen, waren ze naar buiten gegaan om te zien wat er aan de hand was. ‘Die dag zagen we ze allemaal rond een uur of tien de voordeur uitlopen, wat op zich al ongebruikelijk was’, herinnert Derek Seagrove zich. Hij was één van de schilders.
‘Je zag ze zelden op dat moment van de dag. Het wekte onze nieuwsgierigheid en dus volgden we hen. De man die de foto nam zwaaide naar ons om aan te geven dat we uit de weg moesten gaan, maar we bleven gewoon staan. We hadden geen idee van het belang van de foto.’ De VW Beetle was eigendom van iemand genaamd Malcolm Tanner, die in een flat tegenover de Abbey Road Studio woonde. Zijn zoon herinnert zich dat, nadat het album uitkwam, de nummerplaat ‘vele keren’ werd gestolen door Beatlesfans. Er is nog enige onenigheid over het exacte tijdstip waarop de foto is genomen. Beatlesbiografen Mark Lewisohn en Barry Miles pinnen het vast op 11.35 uur. Op de ‘Beatles Bible’-website staat dat het 10:00 uur in de ochtend was.
Een andere biograaf, Bob Spitz, is wat vager en zegt dat het ‘enige tijd na 10:00 uur’ was. Vorige week ontving ik een e-mail van Bill Tarver uit Wokingham. Bill is een amateurastronoom die een boot over de Atlantische Oceaan heeft genavigeerd met alleen een sextant, een kompas en een horloge. Hij vertelde me dat hij sinds het lezen van mijn boek zijn expertise op het gebied van schaduwanalyse had toegepast op de Abbey Road-foto, in de hoop daarmee de exacte tijd vast te stellen. Hij wilde zijn conclusies wel met mij delen. ‘De schaduwhoeken geven een aanwijzing. George loopt over een witte band op het zebrapad en zijn schaduw staat erop gecentraliseerd. Tegelijk bevindt Ringo zich in de middenlijn van de weg en zijn schaduwpunten lopen erlangs. De zon staat dus pal achter de camera en schijnt duidelijk over de hele weg. Een ‘London A-Z’ laat zien dat Abbey Road een peiling heeft van 142 graden. Op 8 augustus staat de zon om 12.06 GMT in het zuiden (180 graden). Hij heeft dus nog een boog van 38 graden te gaan voordat het daar middag is. De zon gaat in een uur 15 graden verder, dus het is twee uur en 32 minuten voor 12:00 uur of 10:34 uur plaatselijke tijd.’ ‘Lewisohn en Miles hadden bijna tot op de minuut gelijk, maar ze zaten er een uur naast, dus misschien is er een drukfout opgetreden in één of ander heilig geschrift.
Zo is weer een groot mysterie opgelost. Vreemd genoeg zijn degenen die het dichtst bij een evenement staan vaak het minst zeker van de details. De man die de beroemde foto nam, Iain Macmillan, was vaag over de tijd, maar was er vrij zeker van dat het op een zondag was. Maar het was een vrijdag.
Bron: Daily Mail
Vertaling: Albert Braam