In 1969 had Frank Sinatra zijn beste tijd gehad als zanger en acteur. Zijn baanbrekende elpees op Colombia, Capitol en Reprise (zijn eigen label) hadden alles overstegen in de voorgaande 25 jaar en Sinatra’s ongelooflijke werk als acteur zou in de zeventiger jaren niet doorlopen.
Hoe dan ook had Sinatra nog veel te geven. Degenen die zijn MSG-optreden in 1974 hadden gezien (onderdeel van zijn “comeback”) kunnen bevestigen dat op die avond het gebouw uit zijn voegen barstte van energie, maar tegelijkertijd was het duidelijk dat deze beroemdheid op zijn retour was.
Uiteindelijk waren de zestiger jaren van de Beatles. In ’69 had de ongelooflijke lijst van nr.1-Hits van de Fab Four gehakt gemaakt van hitlijst- en verkooprecords van al hun voorgangers. In 1970 erkende Sinatra de hoogte van de band als songwriters, door een nummer van Abbey Road (1969) te coveren.
Dat nummer, wat het enige was van George Harrison dat ooit als single was uitgegeven, was “Something”, maar Sinatra zong het niet alleen: hij zei dat het ’t beste liefdeslied ooit geschreven was.
Sinatra was lyrisch over “Something” en zong het vaak in zijn concerten.
Frank Sinatra (1915 – 1998) leunt tegen een auto op de set van zijn CBS-special-programma “Francis Albert Sinatra Does His Thing”, 15 augustus 1968. CBS Photo Archive/Getty Images
Wanneer je aan de zangcarrière van Sinatra denkt (die geen songwriter was) is het moeilijk om niet aan de “Great American Songbook”-klassiekers te denken, die hij al die jaren heeft gezongen.
Of hij nou stukken zong van George Gershwin (“Someone to Watch Over Me”), Cole Porter (“I Get a Kick Out of You”), of Rodgers & Hart (“Lady Is a Tramp”): hij nam prachtige nummers op en interpreteerde ze op z’n best. Dus het zegt nogal wat dat hij vol lof was over het nummer van George.
In de clip van de liveshow hieronder, laat Sinatra merken wat hij voelt bij “Something”. “Het is een van de beste liefdesliedjes ooit geschreven, in 50 of 100 jaar,” zegt hij.
Sinatra was niet de enige die dat vond, natuurlijk. John Lennon vond het ’t beste nummer op Abbey Road, terwijl Paul McCartney het ’t beste werk van George vond als songwriter. Uiteindelijk zou het op één na meest gecoverde Beatlesnummer worden na Pauls “Yesterday”.
George schreef “Something” met iemand als Ray Charles in gedachte.
Terwijl de meeste songwriters opgetogen zouden zijn als Sinatra een van hun nummers op zou nemen, werd George niet echt enthousiast. “In die tijd was ik er niet ondersteboven van dat Frank Sinatra ‘Something’ deed,” zei hij in Anthology. “Ik had het niet zo op Frank – hij was uit de generatie voor mij.”
Maar, terugkijkend decennia later, erkende George dat hij het nu meer waardeerde dan in 1970. Op het moment dat hij het nummer schreef, dacht George meer aan Ray Charles om het te zingen. Charles nam het nummer kort na de uitgave van Abbey Road op.
Interessant genoeg was het zware snarenarrangement dat Charles gebruikte bij het nummer, ook niet wat George in gedachten had. In Anthology noemde hij de covers van “Something”, die hem opvielen. “Ik was meer geïnteresseerd, toen Smokey Robinson het opnam en James Brown.”
Tegen de jaren 90 was George zover, dat hij elke cover als een compliment zag en hij waardeerde ze allemaal. “Ik ben erg tevreden nu, met wie het ook opnam,” zei hij. “Ik realiseer me, dat het een teken is van een goed nummer, wanneer er zo veel coverversies van zijn.” Aangezien zoveel mensen “Something” hebben gecoverd, is dat een goed teken.
(Bron: cheatsheet.com)
(Vert: Trix van Twist)