De Beatles-muze gelooft nog steeds in wereldvrede. Prudence Bruns 71, is om verschillende redenen beroemd. Ten eerste is ze de dochter van regisseur John Farrow en actrice Maureen O’Sullivan, maar ook de jongere zus van actrice Mia Farrow. Ten tweede is ze docente en een gepassioneerde voorstander van Transcendente Meditatie, ze studeerde bij de TM-goeroe Maharishi Mahesh Yogi in Rishikesh India, aan het einde van de jaren zestig. In het centrum van de Maharishi in 1968 waren onder haar medestudenten alle vier de Beatles aanwezig. Ten derde, inspireerde haar gedrag in het centrum John Lennon tot het schrijven van het nummer “Dear Prudence”, dat op het ‘White Album’ van de Beatles verscheen. Dus, wie is die vrouw achter dat nummer dat door Rolling Stone als nr. 63 is gezet op de lijst van “100 beste Beatlesnummers”? En wat is het verhaal achter het beroemde nummer? ‘Parade’ zocht Bruns op om erachter te komen.
Je hebt de Beatles ontmoet in het centrum van Maharishi Mahesh Yogi in Rishikesh India, in 1968, waar je naartoe gereisd was met je zus Mia, om Transcendente Meditatie te leren. Was je onder de indruk?
Nee, ik had vaker beroemdheden ontmoet. Het maakte niets uit voor mij, maar ik mocht hen heel erg, vooral John en George. Op een avond kwamen ze naar mijn kamer om een nummer te spelen en ik kon hen buiten op de patio horen spelen. Maar ik was zo gefocust,om alles uit mijn tijd te halen daar. Het was mijn droom om naar India te gaan en te studeren bij een persoon die alles van mediteren wist. Het was vrij heftig.
Dat is waarom John het nummer schreef, wat begint met “Dear Prudence, won’t you come out to play/Dear Prudence, greet the brand-new day.”
Klopt. Mensen hebben er door de jaren heen allerlei redenen voor verzonnen waarom ik Dear Prudence was, die totale onzin waren en bijna storend, zoals dat ik een heroïneverslaafde was, of dat ik mijn verstand had verloren en meer van die idiote redenen waarom John dat nummer schreef. Het stoorde me, maar ik had er geen antwoord op; wat kon ik ertegen doen? Ik vertelde mensen, dat ik in mijn kamer moest blijven. Niemand geloofde dat ik geen affaire met hem had. Ik kreeg het ze niet verteld. Maar het kwam doordat ik vijf dagen achter elkaar in mijn kamer bleef. Ik ben niet naar de badkamer gegaan en heb niet geslapen. Ik at niet. Ik wilde weten waar meditatie me bracht.
En je hebt al die jaren daarna gemediteerd?
Ja, ik geef weer les. Bij de Sofitco Studios, een fitness-studio in Santa Rosa Beach, Florida.
Wat is het, dat je zo van TM houdt?
TM is een yoga-achtige meditatie, maar wat er anders aan is, is dat het gestroomlijnd en versimpeld is voor degenen onder ons die het druk hebben en niet hun hele levensstijl kunnen veranderen. Het gaat zo, dat je in een korte tijd extreem diep naar binnen kunt gaan en een deel van de geest raakt die fundamenteel is. Het is alleen stilte. Het is net de oceaan, die een bovenkant heeft en wanneer je dieper gaat minder actief is. En als je heel diep kunt gaan, dan is het stil. Zo ook met de geest. Je kunt naar het gedeelte van je geest waar het stil is, maar niet passief. Het is eigenlijk heel creatief. En daarom is het heerlijk. Dat kun je echt ervaren. Iedereen kan het.
Jouw memoire, ‘Dear Prudence: The story behind the song’, kwam in 2015 uit. Waarom besloot je om het boek te schrijven, zoveel jaren (bijna 50) nadat John Lennon het nummer over jou schreef?
Dat kwam door mijn kleinzoon. We verhuisden naar Florida en mijn dochter woonde naast ons. Op een gegeven moment kwam mijn kleinzoon, die op de middelbare school zat en zei: “Okee oma, je moet naar school komen en je verhaal aan mijn vrienden vertellen.” Het verraste me, omdat op dat punt ik gewend was mezelf te accepteren als oud en een beetje irrelevant. Ik was vergeten dat ik Dear Prudence was, omdat mijn dochter en zoon – de generatie na de baby-boomers – nul interesse hadden in de Beatles.
Maar er is een vernieuwde interesse in de Beatles onder jongeren en twintigers, denk je niet?
Ja, absoluut. Vooral door het spel Guitar Hero. Daardoor kennen zelfs kleuters alle Beatlesnummers. Maar goed, Dear Prudence zijn was nooit belangrijk. Maar toen ik naar de school van mijn kleinzoon ging, leek het wel of een van de Beatles naar zijn vrienden kwam. Er waren ongeveer 30 kids die op me afkwamen en heel bewonderend om me heen gingen zitten. Ik was totaal overdonderd.
Was het jouw link met de Beatles waar ze zo enthousiast over waren?
Buiten dat die kinderen de Beatles hadden ontdekt en dus echt alle nummers plus tekst kenden, had een van hen een vraag die opviel: “Waarom dachten John en de Beatles dat er zoiets als wereldvrede zou kunnen zijn?” Ik bedoel, ze dachten echt dat zoiets nooit zou kunnen bestaan! Dat shockeerde mij. Het was triest, maar het betekende wel dat ze naar ons luisterden. Wij luisterden niet naar iemand boven de 30! Maar grootouders? Vergeet ’t maar. Dus dat zij echt luisterden en de Beatles hoorden met die boodschap was echt een ‘wake-up call’.
Wat was de boodschap ?
Dat wereldvrede mogelijk is. Ik vertelde hen dat ze fout zaten. Als je het je niet voor kunt stellen betekent het niet dat het onbereikbaar is. Ik heb hen uitgelegd, dat wanneer meer mensen bewuster gaan leven, in plaats van ieder voor zich en echt om onze cultuur en mensheid geven, we vrede kunnen bereiken. Het was heel krachtig en toen besloot ik dat ik mijn verhaal moest vertellen. Ik ben Dear Prudence, een van de velen die de zestiger jaren beleefden. Wij brachten yoga in en het hele perspectief van groen en organisch en dat zette zich in onze cultuur.
(Bron: parade.com)
(Vert: Trix van Twist)
(Bron: parade.com)
(Vert: Trix van Twist)