Het was haast onmogelijk om daar nee tegen te zeggen, maar Eric Clapton sloeg die kans om een Beatle te worden af aan het einde van de zestiger jaren. Stel je voor hoe dat geweest zou zijn als hij aan de wensen van de band gehoor had gegeven, maar helaas, hij had zijn redenen om te weigeren bij de beroemdste band van de wereld te horen.
Claptons eerste kennismaking met de bizarre wereld van de Fab Four was toen hij deelnam aan de sessies bij Abbey Road in 1968 voor ‘The White Album’ wat zo’n overweldigend succes was dat hij een jaar later werd gevraagd om als permanent lid van de band mee te doen. Deze eerste opnamesessies brachten ‘While My Guitar Gently Weeps’ tot stand, wat betekende dat er voor de eerste keer iemand van buiten de vier Beatles een hoofdrol had in hun nummer, hij regeerde met de lead-gitaar. Het was een nummer waar Clapton aanvankelijk nerveus van werd, hij vroeg herhaaldelijk aan George Harrison: “Wat vinden zij hiervan?”
Later dat jaar zou Clapton nog een keer het podium opgaan met John Lennon, toen de twee optraden in het ‘Rock And Roll Circus’ van de Rolling Stones met Keith Richard, Yoko Ono en Mitch Mitchell, onder de naam ‘The Dirty Mac’. Clapton leverde weer een ‘masterclass’ in deze show en John Lennon was vol lof over zijn gitaarspel, dus toen George Harrison in 1969 zijn ontslag indiende bij de band wist John Lennon wie de enige man was die hij op die plaats wilde hebben.
Nadat Harrison eruit was gestapt zei Lennon: “Ik denk dat wanneer George maandag of dinsdag niet terug is, we Eric Clapton moeten vragen om mee te spelen.” Zoals hij vertelde hij tegen ‘Get Back’-regisseur Michael Lindsay-Hogg. “We moeten gewoon doorgaan alsof er niets aan de hand is.” Dit zou nooit zijn vruchten afwerpen, omdat George Harrison terugkwam op zijn besluit en zich weer aansloot bij de club, maar het had een totaal ander scenario kunnen zijn als Harrison voet bij stuk had gehouden. Clapton gaf toe dat hij dit aanbod dat hem blijkbaar was gegund en dat zijn carrière een enorme lift had gegeven in het perspectief van sterrendom serieus heeft overwogen.
In de documentaire ‘Living In The Material World’ van Martin Scorcese uit 2011 over George Harrison sprak Clapton uitvoerig over zijn langdurige vriendschap met George, maar ook over hoe zijn relatie was met de andere leden van de band en hoe het was om mee te werken op ‘The White Album’. Tijdens de film werd Clapton gevraagd naar het verhaal dat John hem bij de Beatles wilde in plaats van George ervan te overtuigen om terug te komen op de set in januari 1969. “Oh ja”, antwoordde Clapton. Vervolgens werd Clapton gevraagd hoe het zou zijn geweest om in te stappen bij de Beatles. Clapton reageerde door in lachen uit te barsten voordat hij antwoordde: “Jaaah… de voors en tegens van in zo’n band te zitten waren behoorlijk extreem.” Als voordeel zag de zogenaamde “lone wolf” de samenhorigheid die de band had. “Soms leek het de meest hechte familie die je ooit had gezien”, vertelde hij, maar de band had ook zijn nadelen, dat was gedeeltelijk waarom Harrison hoe danook zijn ontslag indiende en Clapton het overwoog, eraan toevoegend: “De wreed -en valsheid waren ongeëvenaard.”
John Lennon zou hem later een voorstel doen in de vorm van een lange brief waarin hij Eric smeekte om bij hem in de band te komen met Yoko Ono en Phil Spector in 1971, maar Clapton ging hier niet op in en de ‘lone wolf’ ging verder op zijn eigen weg, wat hem goed afging.
Kijk en geniet wanneer die twee samen komen bij het ‘Rock and Roll Circus’. Dichterbij dan dit kun je niet komen wanneer je je voorstelt hoe de band geklonken zou hebben als Clapton het aanbod van John had aangenomen.
(Bron: faroutmagazine.co.uk)
(Vert: Trix van Twist)