Als bovenmatig geïnteresseerde Beatlesfan was ik al jaren gefascineerd door El Topo. Een film waarvan de soundtrack op het Apple-label is uitgebracht, zij het alleen in de Verenigde Staten. Ik wist dat er een link was met John Lennon en de voormalig manager van Lennon, Harrison en Starr: Alan Klein.
Maar de film van Alejandro Jodorowsky was niet te vinden (Allen Klein had de film na een ruzie met Jodorowsky uit roulatie gehaald, een ruzie die pas vlak voor Klein’s dood in 2009 werd bijgelegd) en hoewel Apple in 1992 en in 2010 een aantal Apple-albums opnieuw uitgebracht had werd de soundtrack van El Topo overgeslagen.
Recentelijk werd El Topo, prachtig gerestaureerd, opnieuw in de bios vertoond. Een prachtig geschoten film met een tamelijk abstract verhaal. En in het persbericht werd John Lennon uitdrukkelijk genoemd als degene die de rechten van de film kocht en Jodorowsky’s volgende film, The Holy Mountain, zou financieren.
Dat is niet helemaal waar, maar hoe zat het dan wel? Wat juist is, is dat John en Yoko de film in 1971 in de bios zagen. De film begon in dat jaar ondanks het feit dat hij alleen ‘s nachts draaide in het Elgin in New York, een behoorlijke cult-status te krijgen. Het was echter niet Lennon die zelf de rechten kocht: hij pushte Allen Klein en diens maatschappij ABCO om de rechten (voor te veel geld) te kopen en The Holy Mountain te financieren, zoals ook te lezen is in de biografie over Klein van Fred Goodman.
Hoewel het boek er niets over zegt, schijnt Lennon degene te zijn die er op aandrong de soundtrack – gecomponeerd door Jodorowsky – opnieuw op te nemen in de Abbey Road Studios. Dat gebeurde ook, onder leiding van John Barham. Geen onbekende in Beatlesland: hij was degene die de door McCartney zo gehate arrangementen op het Let it Be-album maakte (maar die later ook de arrangementen voor McCartney’s Thrillington-album maakte, net als de arrangementen op Harrison’s All Things Must Pass en andere Apple-projecten).
Het album werd geproduceerd door Allan Stackler, de man die ook verantwoordelijk was voor de samenstelling van de “rode en blauwe” Beatles verzamelaars.
El Topo werd al eerder opnieuw uitgebracht -ook in een goedkopere uitgave met een andere hoes. Op 1 september werd hij opnieuw gelimiteerd op vinyl, uitgebracht met de oorspronkelijke hoes. En hoewel deze versie aanzienlijk duurder is dan de eerdere heruitgave, komt deze het meest in de buurt van de Apple-release. Gestoken in een prachtige Gatefold-hoes met booklet.
Weliswaar is El Topo niet een van de succesvolste Apple-platen, maar Lennon en Klein zorgden er wel mede voor dat de film een bredere bekendheid kreeg en terecht in de lijstjes van beste Westerns ooit een plaats kreeg.
– Ron Bulters –