Exclusieve ‘Sgt. Pepper’ fragmenten, niet eerder gehoord

WebmasterNieuws

Giles Martin neemt ons mee naar andere songeindes, andere instrumentatie en studio-instructies op indrukwekkend, binnenkort te verwachten album. Er is iets magisch aan het beluisteren van de fragmenten van Sgt. Pepper in studio 2 van Abbey Road – dezelfde ruimte waarin The Beatles hun album maakten. De studio ziet er hetzelfde uit als in 1967 – er hangen zelfs dezelfde geluiddempende panelen aan de muur. “Abbey Road is een beetje als een slakom of een theepot”, zo vertelt Giles Martin, zoon en erfgenaam van George Martin, aan Rolling Stone. “De muren absorberen de muziek.”

Rolling Stone had geen betere plek kunnen bedenken om een exclusieve tour te ervaren door de Pepper-kluizen, terwijl Martin ons een een-op-een preview geeft: de niet eerder gehoorde en niet eerder uitgegeven schatten van de nieuwe 50e verjaardagseditie van Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band. In de box zitten alternatieve opnames van elke song – in sommige gevallen zeer verschillend, en allemaal bieden ze een opzienbarend inkijkje in de meest legendarische van alle rock-meesterwerken. Dit is de eerste keer dat The Beatles hun kluizen hebben geopend en nieuwe opnames hebben uitgebracht sinds Anthology.

Er werd reikhalzend uitgekeken naar deze nieuwe remix door hardcore Beatlefans, die altijd al klaagden over de diffuse stereo-opname. Het was de monoversie waar George Martin, technicus Geoff Emerick en de band weken aan hadden besteed om te mixen –de stereoversie werd er echter uitgeperst zonder dat de Beatles erbij waren. “Ze probeerden een multi-zintuigelijke wereld te creëren, en dat kon stereo niet bieden”, zegt Giles Martin nu. “Niemand besteedde veel aandacht aan de stereomix. Wat wij hebben gedaan is uitzoeken wat ze met de monomix hebben gedaan en dat hebben we overgezet op stereo.”

Het maakt niet uit hoe goed je het album kent, want deze remix staat bol van nuances die elke fan zal opvallen, in het bijzonder het laatste gedeelte – in Ringo’s kickdrum zijn echt nieuwe dimensies te beluisteren. Het is een eerbetoon aan de band en hun producer. “Mijn vader was, zeker op Pepper, bijna een schotelantenne, die in staat was al hun ideeën op te vangen en in elkaar te frommelen tot dit kleine stukje zwart plastic dat de manier waarop mensen naar muziek luisteren heeft veranderd.”

Maar de werkelijke schatten zijn de 34 bonusnummers, die hardcore Beatlefanaten – de sokken- en sandalenbrigade, zoals Giles Martin ze liefkozend noemt – zullen verbluffen. Geen nieuwe liedjes, geen spoor van de  mythisch verdwenen psychedelische jam “Carnival of Light” (“Het hoort niet echt bij Pepper”), maar de alternatieve opnames zitten vol met ontdekkingen; uren van nieuwe Beatlesmuziek, die ons een indruk geeft van hoeveel schatten er nog in de kluizen liggen. Het gaat niet alleen om de historische waarde – het is een verbijsterende luisterervaring.

Hier zijn slechts 10 van de meest onthullende momenten:

1.”A Day in the Life”: de “mmmm” sessie

Het origineel einde waarbij de Beatles het beroemd slotakkoord neuriën. Nadien  besloten ze om hier de piano te gebruiken. Zoals Martin zegt: “Ze namen ‘A Day in the Life’ op zonder het einde – ze wisten dat ze hier zouden kiezen om het  E akkoord te gebruiken. Hun eerste plan was om hier een koor te laten neuriën op de achtergrond.”  The Beatles namen plaats voor de microfoon om het slotakkoord te neuriën maar John roept enkele zinnen en overstemde het koor en Martin zegt: “Ze begrepen toen dat dit niet zo’n goed einde voor de song was.”

2.”A Day in the Life”: de piano takes

Om tot de epische  piano crash in de finale te komen, waren een heel aantal opnames nodig. The 4 Beatles en hun partner Mal Evans nemen allemaal plaats aan de piano’s die er in de Abbey Road studios te vinden zijn. Paul roept: “Heb je je pedaal ingeduwd, Mal? Het rechter pedaal hé?” Ze probeerden om alle piano’s samen te laten crashen nadat Paul 1-2-3 afgeteld had … ( “Ik zal niet zeggen vier – stel je eens voor dat”). Het duurt een paar pogingen – totdat ze het herkenbare akkoord waarmee het album eindigt opgenomen hadden.

3 “Sg.t. Pepper’s Lonely Heart Club Band”

De thema song begint met een lange, rauwe gitaar jam, en blijft nog nazinderen op  het einde als Paul schreeuwt “I feel it, I feel it, oh baby I feel it, I feel freeeee now, gotta get freeee now.

https://youtu.be/9x-DQBuervc

4.”Penny Lane”

Penny Lane” was het tweede nummer dat werd opgenomen voor de Pepper sessies in november 1966, maar werd geschrapt uit het album samen met “Strawberry Fields Forever.” De nieuwe versies zijn voorzien van een royale Pet Sounds-stijl versie onder leiding van Paul’s piano en harmonium, maar het beste is de vocale backing track die Paul en George doen –  handgeklap  en harmonieën die  de definitieve versie niet haalden. Het duo geeft commentaar op de muziek tijdens de opnames. George suggereert “Moet ik die harmonie doen?”  En op een gegeven moment grapt George nog: “Dat heeft een drumbeat nodig, maar dan achterwaarts.” Paul antwoordt: “Gewoon een voorwaartse drumbeat.

5. “Lucy in the Sky With Diamonds,” – Eerste take

In de eerste take speelt John het lied op akoestische gitaar – en geeft “een diiie-rect injectie”, zoals hij het noemt – terwijl Paul volgt op keyboards. De rauwe krachtige stem van John is een wereld verwijderd van de etherische dromerigheid van de definitieve versie.

6. “Within You Without You”

Een vroege versie waarop George gesproken instructies geeft aan de Indiase musici over hoe hij wil dat ze spelen ( “OK, het belangrijkste is de timing”) en ze geven hem hun feedback. Giles Martin zegt: “Mijn vader zei dat het leek alsof George aan het kijken was naar iemand die een tapijt knoopte, draad na draad, nadenkend over elk geluid, elke slag.

7.”Getting Better”

De eerste take is een totaal andere benadering van de song – Paul leidt op de Wurtlitzer keyboard voor een meer agressieve aanval. John geeft hem een aantal suggesties over de lead vocal.

8. “With a Little Help From My Friends”

Een vroege opname met Paul toonaangevend aan de piano, gesteund door John op gitaar en George met een koebel. De beroemde baslijn moet nog komen halverwege. Paul begint echt te freestylen op piano. “Je kunt zien wanneer Paul zich begint te vervelen tijdens de opnames”, zegt Giles Martin. “Wanneer hij zich realiseert dat dit niet de laatste take zal zijn, begint hij alvast dingen uit te proberen voor de volgende take.”

9.”Fixing a Hole”

Veel meer rockend dan de album versie, Paul probeert een R & B-benadering op het klavecimbel en Ringo laat alle remmen los op de drums. Net als op zo veel van deze alternatieve versies is het inventieve drumwerk van Ringo een openbaring. (En veel mensen dachten dat tijdens de opnames Ringo zich bezig hield met het schaken onder de knie te krijgen).

10. “Sgt Pepper (Reprise)”

Ze namen deze take op in Studio Eén, in plaats van hun gebruikelijke Studio Twee, dit is één van de redenen waarom deze Pepper-track aanvoelt als  de meest spontane live band versie. Paul verwondert zich over de nieuwe omgeving – “alle vormen rond de studio, en al die bubbels daar en hobbels daar” – zoals u kunt horen springen alle vier de muzikanten  in het rond tijdens de uitdaging om samen te jammen. “Het zijn gewoon jongens in een kamer die lawaai maken”, grapt Giles Martin – maar net als al die Pepper takes, is het een symbool van hoe innovatief en inspirerend dat geluid kan zijn.

(Bron: rollingstonecom)

(Vert: Linda Weller en Janien Nuijten-Colans)