George Harrison stuurde Nixon een boos telegram na de immigratie problemen in 1973

BFNLNieuws

John Lennon was niet het enige lid van de Beatles die problemen had met de immigratiedienst, volgens niet eerder ontdekte documenten door een Beatles onderzoeker en beoordeeld door Billboard. Chip Madinger – co-auteur met Mark Easter van ‘Eight Arms to Hold You’, en met Scott Raile van Lennonology: Strange days Indeed – vertelde aan Billboard, “Toen ik research deed voor Lennonology heb ik via het recht van informatie zijn INS ( immigratie en naturalisatie service) papieren gekregen, toen ik daar verder mee ging kwam die van George ook boven tafel. George kwam in Maart 1973 naar de States voor de Apple vergaderingen en om mee te werken aan het album van Ringo, “vertelde hij. “Hij kwam toen uit Pakistan en werd gedetineerd op het vliegveld. Er volgde wat ge heen en weer met ‘hij zei, zij zeiden ‘, maar werd uiteindelijk toegelaten in de States. En ik geloof dat hij toestemming kreeg om tot 1 Juni te blijven, maar hij wilde langer.

“Hij is waarschijnlijk naar een INS kantoor gegaan en kreeg toestemming om tot 30 Juni te blijven. Voor hem nog steeds niet genoeg. En dat werd hem geweigerd. Zodoende vlogen Pattie en hij terug naar Engeland op, ik geloof dat het 28 Juni ’73 was. Als door een wesp gestoken schreef hij het volgende telegram.”

Het telegram, geadresseerd aan “President Richard Nixon, Het Witte Huis DC,’ met taalfouten gaat als volgt: Meneer, hoe kunt u Cambodjaanse burgers bombarderen en mij het land uit schoppen omdat u zich zorgen maakt over mijn marihuana gebruik. Stop je repressieve keizerlijke oorlogszuchtige manieren voordat je alles stuk maakt, vrede, liefde. Wij zullen de wereld regeren, Harry Krisher, Hare Hara Krishne Hare Hara Hare Hara Krishner. George Harrison. “Ik neem aan dat hij het dicteerde omdat er zoveel spelfouten in stonden,” zei Madinger.

“Het was aan James Greene hierop te antwoorden. Dat ging als volgt, ‘Uw telegram aan President Nixon aangaande uw vertrek uit de United States is doorverwezen naar zijn kantoor voor een antwoord. Ik ben geïnformeerd over uw afwijzing voor een verlenging van verblijf in Mei 1973 dat het district’s hoofd van dienst in Los Angeles u heeft gewezen op de redenen voor deze afwijzing. ‘ Dus dat klonk een beetje als ‘We hebben al verteld waarom.”

Een volgende memo door staf assistente Anne V. Higgins aan de procureur generaal, gedateerd op 22 Augustus, 1973, meldde “Schrijver bezorgd over het afwijzen van een visum verlenging vanwege een marihuana veroordeling in Engeland.”

Volgens Leon Wildes, de advocaat die John Lennon hielp met zijn in hoge mate gepubliceerde immigratie problemen, die hij beschreef in zijn boek uit 2016 ‘John Lennon Vs. The USA. De immigratie problemen van Lennon in de jaren ’70 begonnen nadat de Nixon staf bang werd dat hij jonge kiezers zou stimuleren, zodoende ging men over hem te deporteren. Lennon’s overwinning kwam in 4 fases in de rechtbank, volgens het blog van Wildes. Hij en Yoko werden in eerste instantie betiteld als “buitengewone artiesten” en kregen toen een ” niet-prioritaire status” zodat ze niet langer gedeporteerd konden worden. Lennon klaagde ook de staat aan voor “selectieve vervolging” en heeft uiteindelijk een beroep aangetekend op het deportatie bevel. De Lennon zaak werd een belangrijk legaal precedent. “In de huidige immigratie wet heeft niemand meer voor elkaar gekregen dan mijn oude vriend John, “Schreef Wildes in zijn boek. “Of je het nu niet-prioritaire status noemt, uitgestelde actie of discretie vervolging, zoals het tegenwoordig wordt genoemd, blijft dit de enige voor hand liggende remedie in veel van de moeilijke immigratie zaken.

Volgens Wildes, vertelde George Harrison later aan Lennon dat het de “Lennon doctrine” was wat hem hielp om niet meer in aanmerking te komen voor een afwijzing voor een visum. Hij zei dat vanaf Januari 1976 de vreemdelingen politie meedeelde dat veroordelingen vanwege “onschuldig” bezit van drugs geen reden was om toegang te weigeren tot de USA.

Madinger is de co-auteur (met Mark Easter) van ‘Eight Arms To Hold You’, een 700 pagina’s tellend boek, uitgegeven in 2000 en herschreven met nieuwe informatie in 2018 wat ingaat op ongelooflijke details over de carriere’s van Paul McCartney, John Lennon, George Harrison en Ringo Starr na het opbreken van de Beatles. Hij vervolge dat met deel 1 van Lennonology in 2015 ‘Strange Days Indeed’ genaamd (met Scott Raile) wat gedetailleerd ingaat op het leven en muziek van John Lennon en Yoko Ono.

(Bron: billboard.com)
(Vert: Trix van Twist)