Wanneer je denkt aan de tijd dat George Harrison in The Beatles speelde, kom je al snel uit op Abbey Road, het laatste studio-album van the Fab Four. Tenslotte zijn twee van zijn meest gewaardeerde songs – “Something” en “Here Comes the Sun” – op dat album terechtgekomen.
Maar George vond zelf niet dat zijn werk voor Abbey Road (1969) zijn kwaliteiten als songwriter het best weergaven. Hij vond dat zijn vier songs op het White Album (1968) – en de songs die daar niet op zijn gekomen – zeker zo goed waren als die bovengenoemde twee van Abbey Road (denk maar aan “While My Guitar Gently Weeps”). Het feit dat George drie songs leverde voor Revolver (1966) en maar één op Sgt. Pepper’s (1967), laat zien dat hij in zijn Beatlestijd verschillende piekmomenten had. Wanneer George zelf terugkeek op zijn favoriete nummers met de Fab Four, kwam hij uit op het album ‘Rubber Soul’ (1965). Van dat album hield hij het meest en dat is altijd zo gebleven.
Lees je over het ontbinden van The Beatles, dan gaat het vaak over tekenen die tijdens hun opnamesessies al duidelijk werden. Paul McCartney werkte bijvoorbeeld helemaal alleen aan meerdere nummers van het White Album en drumde zelfs op een paar daarvan. Zo was het niet altijd geweest bij The Beatles. George had een hekel aan het Sgt. Pepper-concept, omdat het de groep veranderde in een studio-band. “Het werd een proces van dingen aan elkaar plakken; kleine stukjes opnemen, daarna overdubben”, herinnerde hij zich in The Anthology.
In 1965 waren zij nog een echte band. George vond 1965 een opwindende tijd, omdat zij als band op zoveel manieren groeiden en dat was goed te horen op Rubber Soul. “Rubber Soul was mijn favoriete album, zelfs toen al,” zei hij toen hij in de ’90-jaren terugkeek op die tijd. “Ik denk dat het het beste is dat we ooit hebben gemaakt.” Dertig jaar na de opnamen van Rubber Soul kon George zich nog steeds goed herinneren hoe hij zich toen voelde. “Het belangrijkste was dat wij plotseling geluiden hoorden die wij nog niet kenden. Bovendien werden wij meer beïnvloed door de muziek van anderen. Alles bloeide; wij ook.” Als wij willen begrijpen waar hij het over heeft: George speelde voor het eerst sitar op Rubber Soul (in “Norwegian Wood”). George herinnerde zich Rubber Soul als het eerste album van de band na hun kennismaking met marihuana. George noemde het album ook wel ‘het eerste waarbij wij stoned waren’. In tracks van George als “If I Needed Someone” hoor je wat hij bedoelde als het gaat om invloeden van andere bands (het geluid van The Byrds had bij het schrijven van dat nummer duidelijk invloed op hem). Het diepe inhalen van John op het nummer “Girl” zou je kunnen interpreteren als een verwijzing naar het roken van weed. Je zou die invloed (en die van Bob Dylan) ook in het nummer “Nowhere Man” kunnen zien.
The Beatles bleven experimenteren met drugs tijdens de opnamen van Revolver. Ook bleven zij werken aan hun pop-opera’s Sgt. Pepper’s en Abbey Road, maar voor George bleef Rubber Soul absoluut zijn favorietealbum.
(Bron: cheatsheet.com)
(Vert: Aad Kuling)