Als je aan een Beatlesfan vraagt wat hij of zij het beste nummer van de Fab Four vindt, zal het antwoord per dag verschillen. Het komt ook niet als een grote verrassing dat je per uur een ander antwoord kunt krijgen. Ringo Starr is echter stellig over zijn nummer één en het is een zeldzaamheid uit een onverwachte hoek. De Beatles waren in 1966 goed op stoom en vormden een onhoudbare kracht in de hitlijsten, maar op creatief niveau begonnen ze steeds meer te experimenteren en hun artistieke integriteit kwam steeds meer naar voren. Op het eindeloos aanbeden album Revolver ging de band een stapje verder en het album is nog steeds van een hoog niveau, zelfs voor hun torenhoge criteria.
De sessies in de studio tijdens het maken van dit album brachten die ene opname voort die volgens Ringo het magnum opus van de band is. Het nummer zou echter nooit op het album komen, maar werd een klassiek non-album-nummer van de Beatles. ”Paperback Writer” was een ander juweeltje van de Beatles dat, op de een of andere manier, niet op het album terecht kwam. In plaats daarvan werd het in mei 1966 als standalone uitgebracht. Het nummer werd de A-kant van Ringo’s favoriete Beatlesnummer, het beste dat ze ooit hebben gemaakt: ”Rain”, wat de B-kant werd. Dit nummer laat daadwerkelijk het beste van de band zien, met een bas-masterclass van Paul McCartney en een vocale prestatie van grootse kwaliteit van John Lennon. Voortbordurend op het experimenteren bevat het nummer zelfs omgekeerde vocalen, bekroond met een opzwepende drumprestatie van Ringo, wat allemaal leidt tot een betoverend resultaat.
Ringo deed deze onthulling aan auteur Barry Miles in het boek Many Years From Now, de biografie van McCartney. Hij zei dat het van alles wat hij gedurende zijn gehele carrière heeft gespeeld zijn favoriete opname was. ”Het was alsof iemand anders speelde”, zei hij. ”Ik leek wel bezeten!” Het is een opmerkelijk gegeven, waar Ringo wellicht op zijn hoogtepunt is en waar hij een drumpatroon en-drumstijl aflevert die compleet uniek en helemaal Ringo zijn. Vervolgens legde hij uit wat hij er precies zo geweldig aan vindt: ”Ik was helemaal in de snare en hihat. Ik denk dat ik voor het eerst de truc gebruikte waarbij ik een pauze deed door eerst de hihat te slaan in plaats van direct naar een drum na de hihat te gaan’, zei Ringo. ”Voor mij is het de beste van alle platen die ik heb gemaakt.”
Destijds sprak John Lennon over het schrijven van het nummer en het gebruik van de omgekeerde opname. Hij zei: ”Toen we klaar waren met de sessie voor dat nummer, vier of vijf uur ’s morgens, ging ik met een tape naar huis om te kijken wat we er nog meer mee konden doen. En ik was erg moe, weet je, ik wist niet wat ik deed en ik zette het op mijn taperecorder en het klonk omgekeerd. En ik vond het beter klinken”, besloot John, ”dus zo is dat gebeurd.” Lennon had het in 1980 ook over dit nummer met David Sheff van Playboy. Hoe het een gelukkig ongeluk was geweest: ”Ik kwam thuis vanuit de studio en was hartstikke stoned door de marihuana en luisterde naar wat we die dag hadden opgenomen. Op de een of andere manier had ik het verkeerdom geplaatst en daar zat ik, helemaal in de ban. Dat was een gave van God, of Jah … eigenlijk, de god van marihuana toch? Dus Jah heeft me dat nummer gegeven.”
”Rain” is een perfecte samenvatting van de Beatles op hun meest creatieve moment, in een tijd dat ze niet over-geproduceerd werden, wat precies de richting was die John Lennon graag verder had willen volgen met de band.
(Bron: faroutmagazine.co.uk)
(Vert: Liesbeth te Boekhorst)