George Harrison, Paul McCartney en Ringo Starr kwamen in 1980, lang nadat The Beatles uit elkaar waren gegaan, bij elkaar om samen aan een nieuw nummer te werken. Het nummer werd uiteindelijk uitgebracht door George, als eerbetoon aan zijn onlangs vermoorde vriend en bandgenoot John Lennon.
Hij voelde daar een vreselijke verdriet over. Harrison bracht in 1981 zijn negende album ‘Somewhere In England’ uit. Het album kreeg middelmatige recensies; de popbladen ‘Rolling Stone’ en ‘Uncut’ kenden het album twee van de vijf sterren toe.
De eerste single van het album werd kort na Lennons dood herschreven als eerbetoon aan het vermoorde mede-lid van The Beatles. George werd in november 1980 vergezeld door Paul McCartney en Ringo Starr om ‘All Those Years Ago’ te schrijven voor Starrs nieuwe album. De opname van het nummer was een bijzonder feit: het was de eerste keer sinds 1970 – toen de band uit elkaar ging – dat drie leden van de Fab Four samenwerkten. De breuk vond plaats kort nadat John in 1969 aan zijn mede-Beatles had aangekondigd dat hij de band zou verlaten. Minder dan een jaar later, in 1970, kondigde McCartney ook aan dat hij zou vertrekken.
George schreef het nummer ‘All Those Years Ago’ en nam het op met Paul en Ringo, maar Ringo was niet blij met hoe het klonk en gaf het terug aan George. Binnen de daaropvolgende zes maanden herwerkte George het reeds opgenomen nummer en herschreef de songtekst. Deze keer had George zijn overleden vriend in gedachten en nam hij zelfs enkele verwijzingen naar John en zijn muziek op.
De eerste was een verwijzing naar het nummer ‘All You Need Is Love’. Al die jaren geleden gingen: “Maar je wijst de weg naar de waarheid als je zegt / Alles wat je nodig hebt is liefde.” George gaf toen een ontroerende tip-of-the-cap aan Johns hit Imagine, die hij opnam en uitbracht met zijn vrouw, Yoko Ono en de Plastic Ono Band. Het nummer speelt: “En jij was degene die een back-up tegen de muur maakte / Al die jaren geleden / Jij was degene die het zich allemaal had voorgesteld / Al die jaren geleden.”
Na de dood van John sprak George openhartig over het verlies van zijn goede vriend. Tijdens een tv-interview in 1990 onthulde George: “Ik had hem al zo lang niet meer gezien. Ik heb hem sowieso al twee jaar niet meer gezien, af en toe stuurde [ik] misschien een kaartje en hij weet dat hij aan de andere kant van de telefoon is als je wilt bellen.”
George vervolgde: “Dat is het verschil. Nu heb je de grote kosmische telefoon nodig om met hem te praten, maar ik geloof dat het leven doorgaat en dus voor mij kan ik niet verdrietig worden. Ik vind het jammer dat ik geen gitaar kan gaan spelen met John, maar dat deed ik toch. Ik heb dat een hele tijd gedaan. Dus we zullen elkaar ergens later weer ontmoeten.”
John werd neergeschoten in de poort van zijn huis The Dakota in New York. De schutter bleef buiten The Dakota op John wachten. Toen John terugkeerde, schoot de moordenaar vijf holle kogels op hem af, waarvan er vier hem in de rug raakten. John werd later dood verklaard bij aankomst in het Roosevelt Hospital op 40-jarige leeftijd.
(Bron: express.co.uk)
(Vert: Aad Kuling)