De bron waar de Beatles hun inspiratie uithaalden had voortdurend wisselende niveaus en inhoud bij haast elk nummer. De band en hun voornaamste songwriters, de bedreven en getalenteerde John Lennon en Paul McCartney, maakten naam door pop muziek om te vormen in zelfreflectie , persoonlijker en kwetsbaarder – het was een erg moderne manier van werken.
Maar dat weerhield de band niet om geïnspireerd te worden door het verleden. Terwijl Chuck Berry riffs jatten doodnormaal was, is een nummer van de band’s album Abbey Road geïnspireerd door iets veel groters, door de grootste componist aller tijden, de onnavolgbare Ludwig Van Beethoven. “Ik heb net een nummer geschreven wat ‘Because’ heet. Yoko speelde iets klassieks, en ik zei ‘Speel dat eens achterstevoren,’ en we hadden een melodie. We zullen waarschijnlijk nog veel meer gaan schrijven,” vertelde John Lennon in 1969 toen hij uitkeek naar het uitgeven van zijn nieuwe nummer.
Beethoven inspireerde Lennon nadat hij hem beluisterd had samen met zijn vrouw Yoko Ono toen ze de ‘Moonlight Sonata’ speelde van Beethoven, en de Beatle overweldigd werd door de sound. Het was genoeg om hem op pad te helpen ‘Because’ te schrijven, een Abbey Road song. Het nummer is nog steeds een vitaal deel van hun hedendaagse catalogus.
Het nummer was de laatste die opgenomen werd voor het Beatles album uit 1969, een van hun laatste opname’s samen, en laat Lennon zien dat hij niet alleen inspiratie haalt uit het verleden met de vorm van de legendarische componist Beethoven maar ook deze kleine band The Beatles genaamd, daar de zanger een driedelige harmonie partij suggereerde, zoals we de Beatles kenden, misschien de meest passende manier om het nummer te accentueren. Maar laten we terug gaan naar de inspiratiebron.
Meer bekend als een artistieke avant-garde agitator, het soort dat maar een paar rockers kunnen evenaren, was Yoko Ono ook een klassiek opgeleide pianist. Toen Lennon thuis achterover zat te mijmeren, ging Ono achter de piano zitten en speelde Beethoven’s Piano Sonata Nr. 14 in C mineur, Op. 27, Nr 2 – de Moonlight Sonata. Het maakte iets wakker in Lennon.
“Yoko speelde de Moonlight Sonata op de piano. Ze is klassiek opgeleid. En ik zei, ‘Kun je die akkoorden achterstevoren spelen ?’ en ik schreef er ‘Because’ omheen,” herinnerde Lennon zich tijdens een gesprek met David Sheff. Muzikaal is het nummer geen identieke weergave maar de overeenkomsten zijn moeilijk te negeren. “De tekst spreekt voor zich; die zijn helder. Geen onzin. Geen verbeelding, geen obscure verwijzingen.”
“John schreef deze melodie,” vertelde George Harrison als onderdeel van een persbericht ten tijde van het uitbrengen van het album. “De achtergrond is een beetje zoals Beethoven. En de driedelige harmonie helemaal. Paul schrijft gewoonlijk de zoete melodieën en John de meer hardere, of de gekkere. Maar John gaat een kant op waar hij niet heen wil. Hij wil alleen twaalf maten schrijven.”
Maar voor Harrison gold dat Lennon iets zou missen als hij zich alleen op zulke complexe nummers zou focussen, “Je kunt het niet ontkennen, ik denk dat dit mogelijk mijn favoriet van het album is. De tekst is zo eenvoudig. De harmonie was behoorlijk lastig om te zingen. We moesten het echt leren. Maar ik denk dat het een van de melodieën is die de meeste mensen zal imponeren. Het is echt goed.”
De driedelige harmonie kan wat zinnelijk overkomen voor hen met scherpzinnige oren omdat de band niet alleen het driedelige stuk zelf opnam maar het nog twee keer overdubde , wat overeenkomt met 9 stemmen in het nummer, waardoor het een sterke sonische output heeft. Het is gemaakt voor een van de meer interessante geïsoleerde vocalen ooit gehoord en te vinden op Anthology 3.
Daar Ringo’s enige taak in het nummer was om tijd in te passen voor George Martin en John Lennon toen ze probeerden om gitaar en klavecimbel samen te voegen, blijft het nummer een blijvende indruk van een band als geen andere. Het zou niet lang meer duren voordat de band opbrak na Abbey Road en het feit dat ‘Because’ het laatste nummer is wat ze opnamen voor het album maakt het sentimenteel zwaarder.
Waarschijnlijk is ‘Because ’het laatste moment dat de Beatles echt samen werkten. Hieronder kun je het nummer beluisteren en kijken of je Beethoven er in terug hoort plus de negen stemmige harmonieën. Het werkt als een herinnering aan hoe groot deze band eigenlijk wel was.
(Bron: farboutmagazine.co.uk [1])
(Vert: Trix van Twist)