Hoe George Harrison mijn favoriete Beatle werd

BFNLBFNL Columns, I look at the world

Natuurlijk heb ik geen favoriete Beatle. Dat is mijn standaard antwoord op de vraag of ik één van de vier eigenlijk beter vind dan de anderen. Sterker nog, ik beweer het zelfs in een televisie-interview. Maar weet je? Misschien sta ik daar wel glashard te liegen. Misschien heb ik toch een klein beetje een favoriete Beatle. En misschien heet hij George Harrison.

Als je mij vijfentwintig jaar geleden had gevraagd wie mijn favoriet was, had ik zonder blikken of blozen Paul gezegd. Of John. En daarna weer Paul. Maar George? Nee, die sprak een stuk minder tot de verbeelding. Maar daar kwam in de loop der jaren langzaam verandering in…

Think for yourself
Door alles wat ik in de afgelopen vijfentwintig jaar las over en zag van George, veranderde mijn beeld van hem. Hij was niet langer die ‘saaie, stille Beatle’, maar werd langzaamaan die ‘Beatle met wie ik op één lijn zit’. Het draait namelijk helemaal niet om beroemd zijn, rijkdom en snelle auto’s (of nou ja vooruit, in George geval wel om snelle auto’s), maar om doen waar je echt gelukkig van wordt. Van je eigen pad bewandelen.

Nu is George Harrison mijn held. De man die het verschrikkelijk vond om een Beatle te zijn. Die ondanks alles nuchter bleef en juist zo genoot van de eenvoudige dingen. Precies dat vind ik zo inspirerend.

Tussen de tuinkabouters
Als ik in mijn tuin wroet – onkruid wieden, plantjes planten, blij worden van de eerste bolletjes en bloesem aan de bomen – noem ik dat ‘mijn inner George channelen’. Want George was dan wel wereldberoemd als Beatle, hij zag zichzelf veel liever als tuinman. (O, wat zou ik graag door de tuinen van Friar Park willen dwalen!)

Bovendien ken ik dat wel: jezelf willen verstoppen in je eigen paradijsje. Even alles om je heen vergeten en vooral niet geconfronteerd worden met de wereld om je heen. Want die lijkt af en toe wel gek geworden.

“Sometimes I feel like I’m actually on the wrong planet. It’s great when I’m in my garden, but the minute I go out the gate I think, ‘What the hell am I doing here?” — George Harrison

George als influencer
Maar als ik het over George heb, kan ik natuurlijk niet om zijn band met India en Hare Krishna heen. Ook daarmee heeft George mijn leven beïnvloed. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik zijn religieuze opvattingen deel, hoewel er hier in huis wel een werkelijk waanzinnig mooie tekening van Govinda en Radha aan de muur hangt. Die namen vriendin en ik mee uit India. (Zou ik hiervoor ook duizenden roepies betaald hebben zonder dat George mij ‘geïnfluenced’ had? Waarschijnlijk niet.)

Het gaat mij vooral om hoe George in het leven stond. En ja, ik weet dat het niet altijd rozengeur en maneschijn was, maar dat kan ook niet anders. George was ook maar een gewoon mens. Eén die een ongelooflijk surrealistisch leven heeft geleid, maar juist daardoor misschien wel zo goed kon zien wat er belangrijk is. Zijn songteksten lopen over van de wijze woorden en diepere inzichten – iets wat ik bij de liedjes van John en Paul veel minder heb. Hoe vaak ik ook naar Georges’ nummers luister, ik blijf mij verbazen over zijn wijsheid die hij zo mooi onder woorden brengt.

Try to realise it’s all within yourself
No one else can make you change

Dus ja, ik heb stiekem een favoriete Beatle. En dat is George Harrison.

– Laura Alblas –