Zoals vele Britse bands begin jaren ’60, kregen de Beatles hun eerste roem door een serie coverversies. De Fab Four, net als de Rolling Stones, leunden zwaar op de rock & roll die uit de States kwam overwaaien, maar in tegenstelling tot de Stones, stapten de Beatles snel over op het schrijven van hun eigen nummers.
Dat weerhield hen af en toe niet hun rockende iconen te eren, zoals Chuck Berry. McCartney gaf ooit toe dat hij Berry’s baslijn van ‘I’m Talking About You’ over had genomen en gebruikt heeft voor het eigen Beatlesnummer ‘I Saw Her Standing There’, bijvoorbeeld. McCartney bekende: “Ik speelde precies dezelfde noten als hij en het paste exact in ons nummer. Wanneer ik dat vertel, zijn er een paar die me geloven.”
Het zou niet de laatste keer zijn dat de paden van Berry en de Beatles elkaar kruisten. Nadat de Fab Four hun lied ‘Come Together’ lieten horen werd Lennon gedwongen om de tekst te veranderen nadat de uitgevers van Berry hem juridisch aanklaagden. Het was duidelijk een moment dat Lennon gehard heeft. Hij was later erg gefrustreerd toen, zoals hij het zag, zijn werk gepikt werd.
Zijn werk, naar verluidt, werd gebruikt door niemand minder dan Rod Stewart die in 1976 daar, naar Lennons oordeel, een van de laatste Beatlesnummers aanpaste voor zijn beeldbepalende nummer ‘Killing Of Georgie’. Toen hij het had over een van de klassiekers ‘Don’t Let Me Down’, was de bebrilde Beatle niet mals met zijn visie op het jatwerk van Stewart. “Trouwens,” zei Lennon later tegen David Sheff, “Rod Stewart veranderde dat in (Georgie) don’t go-o-o. Dat is er een die de uitgevers nooit hebben opgemerkt”, maar het maakte Lennon niet veel uit, schijnbaar begreep hij hoe Stewart hier opkwam: “Waarom zong hij niet gewoon ‘Don’t Let Me Down’? Dezelfde reden waarom ik niet iets van anderen zing: je krijgt er niet voor betaald.”
In 2016 beantwoordde Stewart de claims in de Guardian, zijn geestige blije persoonlijkheid gebruikend en misschien om het feit dat het 40 jaar geleden was dat het nummer uitkwam: “Het klinkt hetzelfde”, zei hij. “Niets mis met goed jatwerk. Ik ben er zeker van dat wanneer je terug kijkt op de ’60-er jaren, je meerdere nummers vindt met deze drie akkoorden en die melodie.” Het is een eerlijke beoordeling, maar gezien zowel de lift van Lennon op Berry, als de lift van George Harrison van ‘He’s So Fine’ van The Chiffons zijn de messen geslepen voor de Beatles.
Luister naar beide nummers en oordeel zelf.
(Bron: farboutmagazine.co.uk)
(Vert: Trix van Twist)