De serie van Paul McCartney’s solo albums begon met zijn debuut in 1970, ‘McCartney’, en werd vermoedelijk afgesloten toen ‘McCartney II’ uitkwam in 1980. In de tijd van de respectievelijke uitgave’s, kregen beide albums veel kritiek omdat ze zowel te banaal of te exotisch gevonden werden en ook omdat ze afweken van de originele sound van de Beatles. Op 18 December 2020, werden deze twee unieke albums verrassend verenigd met een derde uitgave – ‘McCartney III’.
Geschreven en opgenomen tijdens de lockdown in zijn landhuis in Sussex,is McCartney III een welkome terugkomst voor de rock legende uit Liverpool. Hij schuwt valse vriendelijkheid om zodoende nieuwere, gekkere en meer grilligere paden te bewandelen. Het derde album, de titelloze trilogie, is echt en fris, en een nostalgische omarming.
In de jaren voorafgaand aan de hoogtepunten van deze uitgave, paste McCartney een meer moderne pop relevantie toe door de samenwerking met Mark Ronson en Rihanna. Egypt Station (2018) algemeen beschouwd als zijn beste solo plaat tot nu toe, werd zijn eerste Billboard nummer 1 Hit sinds Tug of war in 1982, wat de langst durende plaatsing in de Hot 200 albums in de geschiedenis was.
Het openingsnummer, “Long Tailed Winter Bird,” is een folk achtige opname met rustieke akoestische riffs. “Kiss of Venus” levert een speels wiegenliedje in een charmante folk falset – een hoogtepunt tegen de meer rock achtige melodieën. Het is het meest resonerende, oprechte moment in een album gehuld in excentrieke verhalen en productie.
“Pretty Boys, “een zeer persoonlijk deuntje is een ander quarantaine bewust stuk, vergelijkbaar met andere artiesten die hun innerlijke dilemma’s hebben uitgebeeld via bekende muziekstijlen. Dit akoestische nummer over mannelijke modellen werpt een cynisch licht op McCartney’s jongere Beatles dagen door te verwijzen naar “Objects of Desire” die de wereld in vuur en vlam zetten!
De meest rock geïnjecteerde head-banger, “Lavatory Lil,” versterkt het album verder met McCartney’s cynische charme. Het is een hatelijke roadhouse-mix uit de jaren 50 gericht op een voormalige onbetrouwbare medewerker: “You think she’s being friendly, but she is looking for a Bentley.” – je denkt dat ze vriendelijk en lief is, maar ze is eigenlijk alleen maar op zoek naar een Bentley.
Deze nummers in McCartney III ontdoen zich van de meer bedroefde sound van ‘McCartney’, die geschreven zijn nadat bandlid John Lennon zijn wens om The Beatles te verlaten liet weten in 1969. Een decennium later was McCartney II een veel positievere productie, vol met experimenten met een vreemde elektronische synth-pop. Vijftig jaar later, omarmt McCartney III de muzikale reis van de solo artiest.
Met dit derde solo album, bewijst McCartney dat ouder worden te vergelijken is met een goede wijn, daar zijn muzikale toets gedurende de tijd steeds beter werd. McCartney III verbindt zijn eerdere muzikale vrijheid op een mooie manier met moderne invloeden, een zeker teken dat McCartney nooit gestopt is met ontwikkelen.
(Bron: themedium.ca)
(Vert: Trix van Twist)