Deze week ging Paul McCartney een zaak aan in een rechtbank in New York tegen Sony/ATV om zijn rechten terug te krijgen over het eigendom’s belang van alle Beatles nummers, wat zou kunnen verworden tot de meest legale problematiek in de recente muziek historie. Als dit een succes wordt zou het ’t einde zijn van een lange verbeten strijd voor McCartney over het eigendom van zijn eigen nummers, die gaan van de vroege manager van de Beatles, Brian Epstein tot Michael Jackson, die de Beatles nummers kocht in 1985 voor $47.500.000 voor ATV, een situatie die lang erg pijnlijk was voor McCartney.
Ondanks dat deze strijd decennia lang is door gegaan, kan het verwarrend zijn om het eigendomsbewijs te krijgen over een van de meest waardevolle verzamelingen in de muziek geschiedenis, en vooral hoe een van de belangrijkste medewerkers afgesloten werd van zijn eigen werk. Hieronder een korte tijdlijn van de lange kronkelige weg van de eigendom’s geschiedenis van de Beatles nummers door de jaren heen.
1963: In Maart 1963 werd het debuut album van de Beatles Please Please Me officieel uitgebracht en Epstein zocht een uitgever voor de nummers , geschreven door McCartney, John Lennon, George Harrison en Ringo Starr. Het bedrijf wat antwoord gaf was Northern Songs, het meerderheidsbelang had Dick James samen met Epstein, Lennon en McCartney, waarvan de twee laatstgenoemde songwriters elk 20 procent toe kwam.
1965: Northern Songs werd een openbaar bedrijf, waarvan Lennon en McCartney elk 15 % hadden en Harrison en Starr een klein percentage deelden. Harrison schreef later “Only a Northern Song” in 1968 over zijn frustratie over de verminderde toelage die hem toebedeeld werd.
1969: Nadat de relatie verslechterde tussen de Beatles en James, verkocht James zijn aandeel van Northern Songs aan ATV Music, eigendom van Lew Grade, en ondanks het tegenbod van Lennon en McCartney werd ATV eigenaar van de nummers. Later dat jaar verkochten Lennon en McCartney de rest van hun aandeel aan ATV, waardoor ze geen van beiden meer aanspraak konden maken op de publicatie van hun eigen nummers ( ze behielden beide hun respectievelijke songwriting delen).
1985: ATV inmiddels in bezit van Robert Holmes door een rechtbank, stond te koop. Michael Jackson die, zoals bekend, op de hoogte was gebracht over de waarde van de nummers door McCartney, tijdens hun samenwerking voor “Say, Say, Say” kocht ATV’s catalogus met 4000 nummers voor $47.5 miljoen, waardoor hij de eigenaar werd van ongeveer 250 Lennon en McCartney songs, maar ook van nummers van Bruce Springsteen, The Rolling Stones, Elvis Presley en enkele anderen, McCartney was hier niet blij mee.
1995: Temidden van de gerapporteerde financiële problemen verkocht Jackson de helft van de ATV aandelen aan Sony voor ongeveer $100 miljoen dollar, en vormden samen Sony/ATV music Publishing, waarvan Jackson en Sony elk 50 procent bezaten.
2006: Met de oplopende financiële problemen en een dreigend faillissement, onderhandelde Sony met Jackson om zijn loon afbetalingen te reduceren en er werd ook onderhandeld over het behoud van de 50% eigendomsrecht van Jackson in de toekomst, wat Sony 75% gaf over de totale inhoud. Volgens ‘The New York Times’ was de totale waarde toen 1 miljard dollar, en als Jackson failliet was gegaan , was zijn aandeel van het bedrijf in een veiling gegaan in een volgende procedure.
2009: Volgend op de onverwachte dood van Jackson op de leeftijd van 50 jaar, kwam zijn deel onder de controle van zijn nalatenschap, gerund door zijn advocaat John Branca en zakelijke veteraan John McClain.
2016: Nadat zij hun voornemen bekend hadden gemaakt om hun aankoop optie van Jackson’s deel op zich te nemen, kwam Sony officiel overeen om het aandeel van Jackson van 50% te kopen van Sony/ATV voor $750 miljoen, waardoor Sony de enige eigenaar werd van alle Lennon en McCartney songs, maar ook van de 750.000 nummers van Sony/ATV.
2017?: McCartney’s rechtzaak deze week, werd ingediend met het oog op de U.S. copyright wet van 1976, wat de songwriters toestaat om de rechten terug op te eisen van opname’s voor 1978 na een periode van 56 jaar (samengesteld uit twee periode’s van 28 jaar) ; van de vroege Beatles nummers, die tijd zal in 2018 verstrijken , en de latere nummers in 2026. Deze teruggave aan McCartney is niet zeker, Duran Duran verloor een gelijkwaardige zaak tegen Sony in December.
***Een aanvullende aantekening over Lennon’s kant van de zaak: Een voorziening van die wet bepaalt dat wanneer een songwriter overlijd gedurende de periode van de eerste 28 jaar dat de erfgenamen van de songwriter in aanmerking komen om de rechten terug te krijgen aan het einde van die eerste periode, wat in de zaak van de Beatles in 1990 zou zijn. Lennon overleed in 1980 en bronnen vertelden Billboard in 2009 dat Sony een deal had gesloten met Yoko Ono voordat het einde van de termijn afliep dat Lennon het eigendom’s recht terug zou krijgen over zijn copyright deel, wat de 70 jaar zou overbruggen na de eigenaar’s overlijden, in dit geval in 2050.