Vandaag zou John Lennon 80 geworden zijn. Ik had het hem zo verschrikkelijk gegund. Niet zozeer als muzikant maar vooral als mens. Hij had het verdiend om zijn kinderen groot te zien worden. Om oud te worden.
Ik moet terugdenken aan 9 december 1980 toen ik van zijn zinloze dood hoorde. Ik was nog geen Beatlesfan, maar het maakte diepe indruk op de negenjarige Ron. “Gelukkig is hij nog best oud geworden”, dacht de negenjarige Ron. Nu ik zelf de 40 al lang en breed gepasseerd ben denk ik alleen maar: “Wat is hij ontzettend jong gestorven.”
John Lennon was een driedimensionaal mens.
Gelukkig heeft hij een enorme nalatenschap achtergelaten. Dan doel ik niet op de grote hoeveelheid quotes die als tegeltjeswijsheden over de sociale media worden uitgestrooid en vaak niet eens aan hem toe te schrijven zijn. Wie jong sterft wordt al snel tot heilige gebombadeerd. John Lennon was een driedimensionaal mens. Niet alleen een tweedimensionale vredesapostel. Waarmee ik geen afbreuk wil doen aan die kant van Lennon. Give Peace A Chance is een simpele maar ijzersterke boodschap. Van Woman Is The Nigger Of The World leerde ik meer over emancipatie dan een jaargang Opzij mij had kunnen leren. De boodschap van Imagine blijft altijd inspirerend, maar John Lennon was zo veel meer. Een mens van vlees en bloed met goede en slechte kanten net als iedereen.
Ik heb veel van Lennon geleerd, van zowel van die goede als slechte kanten, maar het gaat in de eerste plaats om de muziek.
Zijn solowerk lijkt in de laatste jaren wat in de vergetelheid te raken. Terwijl er zo veel moois inzit. Zijn debuutalbum. Rauw en confronterend. Door zijn eigen pijn te bezingen maakte hij ook de mijne dragelijk. Imagine, met onder meer het alleen maar actuelere Gimme Some Truth, of mijn persoonlijk favoriete soloalbum Walls And Bridges, waarin Lennon zijn onzekerheden in zijn Lost Weekend van zich afzingt en dan heb ik het nog niet eens over de songs die hun weg vonden op Double Fantasy en Milk and Honey.
Een man die met zijn verleden in het reine leek te zijn gekomen en bezong wat hem op dat moment in het leven bezighield. Over wat er nog meer had kunnen komen denk ik niet vaak na. Het heeft geen zin. Er komt immers nooit meer nieuw werk. Ik ben blij met de grote hoeveelheid onuitgebrachte outtakes en songs die Yoko Ono ons sinds zijn dood heeft gegeven. Vandaag verschijnt bijvoorbeeld weer een opnieuw gemixt album met een mooie doorsnede van zijn werk.
Vandaag vieren we de geboorte van Lennon. Een man die voor een deel bepaald heeft wie ik ben en hoe ik tegen het leven aankijk. Ik zal niet de enige zijn en daarmee leeft John door in ons allen. Zoals George Harrison al uit de Bhagavad Gita citeerde: “There was never a time when I did not exist, nor you. Nor will there ever be a future where we cease to be.”
Lang leve John Lennon.
– Ron Bulters – voorzitter Beatlesfanclub.nl