Love Me Do

WebmasterBFNL Columns, My Head Is Filled With Things To Say

Het plaatje fonkelde kakelvers in de platenbakken van MU 2000, één van de Roosendaalse vinylverkopers, ergens in de jaren ’80. The Beatles’ Hits, de eerste Beatles-E.P, was net als alle andere Beatles-E.P.’s opnieuw uitgegeven. Al deze kunstwerkjes lagen nu begerig binnen handbereik, voor wie het geld ervoor had tenminste. En in die dagen had ik dat absoluut niet. Na lang zeuren bij mijn ouders mocht ik de E.P. kopen van het kleine beetje geld dat ik wél had. Zo trots als een pauw legde ik mijn aanwinst op de pick-up en luisterde ik naar de eerste hitparadestappen die The Beatles hadden gezet, in een verleden waar ik als jaren ’70-product zelf nooit deel van uit had kunnen maken.

Als ik Love Me Do nu hoor ruik ik weer de verse inkt op de hoes waar het kostbare E.P.’tje in zat verpakt. Maar ik zie ook mijn voorstelling van de klankkleur van de muziek: een grijs-bruine compacte sound, die een liedje herbergt, van eenvoudige opzet; maar stiekem toch bedrieglijk aanstekelijk. Ze hadden geen betere keuze kunnen maken voor een debuutsingle, vind ik nog altijd.

Love Me Do heeft nog wel wat voeten in de aarde gehad. George Martin had weinig keuze in het Lennon-McCartney-aanbod en koos daarom voor Love Me Do als eerste single. Opmerkelijk, want eigen werk opnemen was in die tijd hoogst ongebruikelijk. Hij had zomaar zijn zin kunnen doordrijven en een Tin Pan Alley-wondermelodietje kunnen opleggen.

De eerste opnamesessie werd verknald door een wat aanklooiende Pete Best, een te zenuwachtige Paul McCartney en versterkers die meer herrie maakten dan de gitaren. Er was reden te over geweest voor Martin en de zijnen om het Beatles-avontuur maar gelijk in de wilgen te hangen. Kennelijk was er toch genoeg vertrouwen om een tweede poging te ondernemen. Ringo Starr, vers bandlid, was onwennig in de studio en de opnamesessies verliepen nogal moeizaam.

Tot zijn grote ongenoegen werd zijn plaats dan ook ingenomen door invaldrummer Andy White, toen het liedje voor een derde maal werd vastgelegd. Ook op dat moment had het allemaal heel anders kunnen verlopen, als de hechte viereenheid zijn kont tegen de krib had gegooid, maar Ringo liet het gebeuren en gelukkig is Love Me Do keurig opgenomen en uitgebracht en werd het een bescheiden, sympathieke hit van een veelbelovende groep muzikanten. Met Love Me Do werd de deur geopend naar een ongekend succesverhaal dat invloed heeft gehad op vele miljoenen mensen, overal ter wereld. Zo ook op mij.

Na een columnstilte van meer dan een jaar pak ik het stokje weer op. De BFNL-site fonkelt kakelvers op het wereldwijde web en is als vanouds een informatiebaken voor nieuwsgierige Beatlesfans. Maar niet alleen voor Beatlesliefhebbers is de site een traktatie, ook voor recensenten, artikelenschrijvers en columnisten. Daar wil je onderdeel van uitmaken, toch?

Met sitemaster Ramón is langdurig onderhandeld over de vorm en opzet van mijn eigen columncorner en we zijn tot een mooi plan gekomen. Aan de chronologische hand van alle (officiële) Beatlessongs ga ik herinneringen ophalen, Beatlesfeiten presenteren, gevoelens beschrijven en links maken naar actualiteiten. Dat moeten dus uiteindelijk ruim 200 columns worden… Een hele uitdaging, waarvan ik me afvraag of dat wel zo realistisch is.

Maar was het contracteren van de Beatles dan zo realistisch destijds, met de wetenschap van toen? Moet je zien waar dat toe heeft geleid! Ik beschouw deze column dan ook maar als míjn Love Me Do. Als een mooi begin van iets dat ik vooraf niet mogelijk zou achten. Het zal aftasten worden, zoeken naar ideeën en vormen. Ik moet mijn draai gaan vinden en misschien krijg ik wel de neiging om ervoor weg te lopen, maar ik ben bereid om de uitdaging aan te gaan en de site van mooie bijdragen te voorzien.

Ik heb echt niet de illusie dat mijn Love Me Do hetzelfde opzetje zal zijn naar het effect dat The Beatles uiteindelijk hebben gehad, maar ja, je weet natuurlijk maar nooit…

– Luc van Gaans –