Love Me Do’ van de Beatles is 60 geworden, waarom is het nog steeds zo uniek? ‘Love Me Do’ wordt 60 Het is niet alleen James Bond die 60 wordt vandaag ….
60 jaar geleden gaf een groep jonge mannen uit Liverpool hun debuut single uit. ‘Love Me Do’ van de Beatles was de eerste single uit de onmiskenbare carrière van een van de meest invloedrijkste bands aller tijden.
In veel opzichten is ‘Love Me Do’ in zekere zin het eerste Beatles nummer dat golven maakt, en hoort bij de ongelooflijke verscheidenheid die hun discografie zou omvatten. Er is maar weinig van de Beatles te vinden in hun laatste albums wat aan ‘Love Me Do’ doet denken. Maar dat wil niet zeggen dat het nummer geen revolutie op zich was. De aanwijzingen waren er allemaal al, er werd een band gesignaleerd die de popmuziek reglementen veelvuldig zou opschudden de volgende acht jaar.
Het schrijven en opnemen van een legendarische melodie ‘Love Me Do’ is geschreven door Paul McCartney en John Lennon, jaren voordat de mogelijkheid zich voordeed om het bij EMI op te nemen. Het was een voorbeeld van hoe het duo samen werkte en het beste van twee unieke artiesten naar boven haalde.
De twee muzikanten zaten nog in hun tienerjaren, de melodie en tekst zijn onmiskenbaar jeugdig. Maar de manier waarop McCartney en Lennon op een dwingende manier energie uit de simplistische akkoorden haalden werd bepalend voor hun stijl.
Er zijn eigenlijk drie opgenomen versies van het nummer. Terwijl de fab four nooit hetzelfde zou zijn geweest zonder drummer Ringo Starr, is hij toch alleen maar te horen op een van de opname’s. En het is waarschijnlijk niet die je het beste kent.
Toen de Beatles de kans kregen om de – nu – klassieker op te nemen in 1962, was Ringo nog geen Beatle. Pete Best was toen hun drummer. De originele Pete Best opname was geen succes en verdween een tijdje voordat het werd uitgebracht op ‘Anthology 1’ in 1965.
De door de Beatles vertrouwde en loyale producer George Martin had zijn twijfels en Best werd ontslagen in 1962. Dit gaf Starr de kans die zijn leven zou bepalen. Maar zelfs dat ging aanvankelijk niet volgens plan. Toen de band bij EMI aankwam in de formatie die we kennen en liefhebben, verliep de opname sessie nogal rommelig.
In een gehaaste studio sessie waar Ringo ontmoedigd werd door zijn gebrek aan studio ervaring, namen de Beatles vier nummers op – maar Martin was over geen enkele tevreden. Hij was met name bezorgd over het drummen van Starr en liet het viertal terug komen om een opname te maken met sessie drummer Andy White.
Starr werd gedegradeerd tot de tambourine. Wat niet echt een compliment was, maar uit de sessie kwam niet de versie van het nummer die het album ‘Please Please Me’ van de band haalde en hun weg naar sterrendom bevestigde
(Bron: euronews.com)
(Vert: Trix van Twist)