.
.
.
.
.
.
.
.
.
Nee, deze column is niet kapot. De website doet het ook prima, daar ligt het niet aan. Wat je ziet is stilte. Die laat zich wat moeilijk in woorden vangen, maar laat dat mij nou net goed uitkomen. Want woorden, die heb ik nu even niet. Ik ben er stil van. Vandaag kwam Now and Then uit. Het allerlaatste Beatlesnummer ooit.
Hoe bijzonder is het om anno 2023 – 61 jaar na het uitkomen van Love Me Do, die allereerste Beatlessingle – weer reikhalzend uit te kunnen kijken naar een nieuw nummer van onze helden?
Dus terwijl storm Ciarán rondom het huis giert, woedt in mij een heel andere storm. Eentje vol emoties. En iedere Beatles fan zal dat gevoel wel herkennen sinds Now And Then vorige week werd aangekondigd (natuurlijk wisten we al langer dat het nummer eraan kwam, maar hé, toen was er ineens een datum!). Die mix van enthousiasme, nieuwsgierigheid en blijdschap, maar ook die vlaag van weemoed en toch wel wat verdriet. Want ja, Now And Then is het allerlaatste nummer dat we van onze 4 helden kunnen verwachten. Het ultieme afscheid.
Bovendien doet het je – mij in ieder geval — nog eens beseffen wat een prachtige mensen we zijn verloren. John en George. Dan komt die kraakheldere stem van John Lennon wel even binnen. En wie kan het droog houden bij het kijken van de short movie die de avond voor de release werd uitgebracht? Volgens mij heeft iedere Beatlesfan één dezer dagen wel een traantje weggepinkt.
Vanmiddag was het dan zo ver. Om 15.00 uur konden we allemaal luisteren naar het wonderschone Now And Then. Wow. Een ultiem kippenvelmoment. Een kwartier later zat ik in de auto om mijn zoon van school te halen en hoewel de speaker van mijn telefoon nou niet echt het beste geluid voortbrengt, kon mij dat bar weinig schelen. Ik luisterde naar een nieuw Beatlesnummer! Het slechte geluid had zelfs wel zo zijn charme – ik kon mij met gemak voorstellen dat ik terug in de tijd gereisd was en in de jaren ’60 naar een verse Beatlesplaat luisterde.
Now And Then is een prachtige afsluiter van de Beatles catalogus en een mijlpaal in de Beatles geschiedenis. Maar een eindpunt zal het niet zijn, want The Beatles? Die zijn nou eenmaal voor altijd en eeuwig.
– Laura Alblas –