Uiteraard zag ik A Hard Day’s Night (1964) en Help (1965). Worstelde me door Magical Mystery Tour (1967). Bekeek met dochterlief ademloos Yellow Submarine (1968). Heb hoge verwachtingen van de herrijzenis van Let It Be (1970) als Get Back (2021). Echter, van speelfilms met The Beatles als decor (I am Sam, 2001) of als non-fictie (Across The Universe, 2007) geniet ik ook. Niet verder vertellen hoor, maar ik zwijmel bij romantische scènes die muzikaal omlijst worden door onze helden.
In Yesterday (2019) is de Fab4 zelfs non–existent. Hoe zou de regisseur deze bizarre premisse in een geloofwaardige romantische komedie vertalen? Mijn drie Beatle-vrienden en ik waren de enige mannen in de Goudse bioscoop. Briljant was het moment dat hoofdrolspeler Himesh Patel merkt dat The Beatles uit het collectief geheugen zijn verdwenen. Hij zoekt ze tevergeefs op het internet. Ter controle tikt hij Oasis in. Ook geen resultaten. “That makes sense”, mompelt hij. Ons vriendenclubje schoot in de lach, de dames in de zaal bleven muisstil.
Dát Oasis schatplichtig is aan The Beatles, wordt algemeen (h)erkend. Gitarist en vaste componist Noel Gallagher is er vroeg bij want al op hun debuutsingle Supersonic (1994) zingt broertje Liam:
I need to be myself, I can’t be no-one else
I’m feeling supersonic, give me gin and tonic
You can have it all, but how much do you want it?
You make me laugh, give me your autograph
Can I ride with you in your BMW?
You can sail with me in my yellow submarine
In mijn column ‘Rae Sremmurd – Black Beatles’ (7 maart 2021) verwijs ik naar andere voorbeelden als Wonderwall en Look Back In Anger. Zoek ook de Beatles-citaten in Be Here Now of Fade In Out. Nadat Oasis uiteen spatte, verzekert Liam ons met zijn Beady Eye in Beatles and Stones (2011):
I’m gonna stand the test of time
Like Beatles and Stones
Hmmmm, ik vraag het me af. Zélfs Oasis bleek al snel niet groter dan The Beatles. Terecht, vind ik. Op hun live-cover van I Am The Walrus (1994) verdrinkt de Beatle-subtiliteit en -genialiteit in een brij van Oasis-gitaarbombast; het Beatles-origineel draai ik eindeloos (met de volumeknop vér open), het Oasis-aftreksel maar eenmaal per jaar (tot dochter klaagt: “Pap, kan déze wat zááááchter“).
De broertjes Gallagher blijven wel hun leermeesters consequent eren. Zo is Liams recentste soloalbum Why me? Why not (2019) vernoemd naar twee tekeningen van John Lennon. De eerste kocht hij in 1997, de tweede kreeg hij later van Yoko Ono.
Mijn dochtertje en ik keken onlangs de dvd van Yesterday. Ze zong soms zachtjes mee, maar zodra er gezoend werd, keerde ze zich kokhalzend om. Daar is ze nog nét te jong voor. Gisteren zagen we de Marvel-film Black Widow in de bioscoop. Veel zwart geklede juffrouwen slaan elkaar en anderen voortdurend de hersens in. Vreemd, dáár heeft ze dan geen moeite mee.
Reacties: pvdltelefoon@live.nl
Belangrijkste bronnen:
- https://en.wikipedia.org/wiki/Oasis_(band)
- https://en.wikipedia.org/wiki/I_Am_Sam
- https://en.wikipedia.org/wiki/Across_the_Universe_(film)
- https://en.wikipedia.org/wiki/Yesterday_(2019_film)
- http://www.mtv.com/news/1432895/oasis-bigger-than-the-beatles/
- https://en.wikipedia.org/wiki/Why_Me%3F_Why_Not.