Het is zaterdagavond en Sir Paul McCartney is onderweg naar het stadion van Perth waar hij, over enkele uren, op het podium zal staan om voor een uitverkocht stadion zijn eerste optreden van zijn Australische One on One tournee te geven. Die week zal hij nog vijf optredens verzorgen voordat hij tot slot in Mount Smart Stadium, Auckland, zal staan. “We gebruiken de Aussies als oefenmateriaal”, grapt hij. “Even op stoom komen.”
In een zomer vol grote concerten is McCartney zonder twijfel de grootste. Als Beatle schreef hij nummers die, vrij letterlijk, de wereld hebben veranderd. We hebben domweg de ruimte hier niet om al zijn muzikale prestaties hier op te sommen. Hij is Paul McCartney. Je kent zijn liedjes.
Nu is hij, na bijna een kwart eeuw wachten, weer terug. Zijn laatste optreden hier was in 1993. Het werd dus eens tijd. “Dat is waar”, lacht hij. “Gedurende die tijd was ik ook een papa die zijn kind naar school moest brengen. Ik had een jong kind om op te voeden, dus ik kon niet voor langere tijd weg.”
Hij had gepland om in 2002 te komen als onderdeel van de Driving tournee, maar de terreuraanslag in Bali voorkwam dat. “We vonden dat we niet binnen konden komen walsen met een vrolijk concert terwijl het hele land in de rouw is, dus dat moesten we afzeggen.”
Een grappige voetnoot in Beatlestrivia is dat de Fab Four hier in 1964 op tournee waren op het hoogtepunt van Beatlemania, waar ze optraden in allevier de grote stadions. Herinnert hij zich nog veel van die toernee?
“Ik herinner me dat ik ‘geneusd’ heb met de Maori”, antwoordt McCartney, refererend aan de traditionele hongi begroeting waarmee de band werd verwelkomd op de luchthaven. “Dat was fijn.”