De laatse keer dat ik Ringo Starr zag, was op een prachtige middag in Califormië. Ik ontmoette hem bij Sunset Marquis in West Hollywood, in een zijstraat van Sunset Boulevard. Ringo kwam de kamer in met een elegante zwarte zonnebril op, die hem beschermde tegen de onverbiddelijke felle zon en gekleed in een designerjasje en sneakers die op de een of andere manier het feit dat de rocklegende nu ook een 80-jarige overgrootvader is logenenstrafte. We stootten onze ellenbogen tegen elkaar, wat hij doet in plaats van handen schudden en we gingen aan een tafel zitten, om het over muziek te hebben. Buiten wiegden de palmen loom in een zacht briesje. Dit was in oktober 2019. Zo’n drie maanden voordat alles veranderde.
Deze week beheerst de coronapandemie natuurlijk tijdens de voorbereiding van de release van Zoom In, de nieuwe EP van Starr met vijf nummers die hij tijdens de pandemie tussen april en oktober vorig jaar opnam, in de studio van zijn huis in Los Angeles. Om het album te promoten praatte hij met reporters met inachtneming van zoveel afstand als mogelijk was (via Zoom).Hij logde in voor de Zoom-sessie (vanuit een kamer in zijn huis, met een paar gitaren zichtbaar op de muur achter hem), terwijl hij ook afscheid nam van zijn zoon Jason Starkey, met wie hij in gesprek was via FaceTime op zijn iPhone.
‘We hadden zoveel grote plannen voor 2020’, zei Ringo een beetje weemoedig, nadat het gesprek met zijn zoon was beëindigd. Hij begon te praten over de twaalf maanden die voor iedereen, zelfs voor een Beatle, een beetje een verloren jaar was. Het was een jaar waarin plannen werden uitgesteld en waarin het leven opgeschort. Een aantal nummers opnemen in zijn huis was in elk geval voor hem een manier om bezig te blijven. ‘Ik werd 80 en we zouden dat groots vieren’, zei Starr. ‘Alle kinderen, kleinkinderen, iedereen zou naar L.A. komen en dat ging niet door. Dit is de langste periode dat ik de kinderen en kleinkinderen niet heb gezien. Mijn kleindochter stuurde me vandaag een korte video van mijn achterkleinzoon die meezingt met een liedje van mij, omdat de BBC het laat horen, dank je wel! … maar het blijft moeilijk.’ Ringo zelf heeft vorig jaar slechts acht keer zijn huis verlaten.
‘Ik leef letterlijk bij de dag, want dat is alles wat we nu hebben.’
De opgelegde isolatie betekende een nieuwe manier van leven en werken voor hem: met afstand houden, met medemuzikanten die werden getest op het coronavirus en die mondkapjes droegen voordat ze kwamen spelen en Starr zelf, die thuis nóg meer moest vertrouwen op zijn iPhone en computers dan ooit tevoren. Deze keer waren er jamsessies met minder mensen en met meer opsturen en downloaden van nummers, zodat er altijd maar een paar muzikanten rond Ringo waren. Met andere woorden, een soort geüpdatete versie van het refrein van een van de meest populaire nummers van de Beatles:
All You Need is Love – en een stabiele internetverbinding.
‘Het afgelopen jaar was voor iedereen moeilijk’, zei Starr. ‘Wennen aan alle beperkingen. Er waren twee tours voor me geboekt (in 2020). Ik kon niet gaan, natuurlijk. Ik zat daar maar, een beetje chagrijnig en besloot een EP te maken. Alleen om maar drums te kunnen spelen en een paar muzikanten te zien.
We waren allemaal erg voorzichting. We zijn allemaal getest. We hieden allemaal zo’n twee meter afstand, maar we konden elkaar tenminste aanvoelen. Met slechts zo’n twee mensen tegelijkertijd in mijn buurt. We hadden niet de hele club bij elkaar. Bijvoorbeeld voor het refrein van Here’s To The Nights waren de twee mensen die er waren Ben Harper en Dave Grohl. Het was een rare manier om een plaat op te nemen, maar als dat de enige manier is, doe je dat gewoon.’
Natuurlijk werd de nieuwe EP met vijf nummers door de pandemie beïnvloed, zoals in het meest opvallende nummer dat door Ringo wordt genoemd. ‘Here’s To The Night is zo’n haak-je-armen-ineen-en-zing-met-z’n-allen-nummer. ´Het is een viering van de ”nachten die we ons niet zullen herinneren”, omdat ze niet zijn gebeurd doordat we vorig jaar allemaal thuis zaten en hoe onze focus nu moet zijn op wat er ”hier, nu” is.’
Ik wil er nogmaals op wijzen dat de nieuwe EP van Ringo slechts vijf nummers bevat. Het is deze keer een EP, omdat hij denkt dat de laatste LP die hij in 2019 uitbracht (getiteld What’s My Name, een verwijzing naar de roepen-en-antwoorden-interactie die hij tijdens zijn shows heeft met het publiek) waarschijnlijk zijn laatste traditionele album is. EP’s waarop minder dan zes nummers staan zullen het enige zijn dat hij nog gaat uitbrengen (en hij werkt momenteel al aan een tweede EP, die later dit jaar moet worden uitgebracht). Ze zijn leuk, licht, makkelijker voor de luisteraar om in één keer te verwerken en er gaat niet zoveel werk inzitten. ‘Een EP maken is niet zo’n… gedoe. Die tien nummers (van een normaal album) zijn leuk, maar het is werk. Ik had al wel het gevoel na ”What’s My Name”, mijn cd uit 2019, dat dat mijn laatste cd zou zijn. Ik wist niet dat de pandemie zou plaatsvinden… ik vind gewoon dat EP’s goed zijn. Ik heb EP’s altijd al geweldig gevonden.’
Ringo doet dit alles nog steeds gebaseerd op de genegenheid die de mensen hebben voor die ene groep waar hij inzat, een paar jaar geleden toen hij in de 20 was. Zijn voormalige bandmate Paul McCartney maakt ook nog steeds muziek en regisseur Peter Jackson brengt later dit jaar de langverwachte recut Beatlesdocumentaire Get Back uit. Ringo stelt dat de Beatlesfans het geweldig zullen vinden, omdat het laat zien dat de groep ook op het einde nog steeds lol met elkaar had. De wereld kan nog steeds geen genoeg krijgen van de oude band van de drummer. Iets wat nog des te opmerkelijker is als je nagaat dat de Beatles gedurende hun bestaan slechts iets meer dan negen uur muziek uitbrachten.
Die negen uur kunst waaraan hij bijna 60 jaar geleden heeft meegewerkt met een beetje hulp van zijn vrienden betekent dat fans van over de hele wereld nog steeds hem willen horen zingen en spelen. Laten we hopen dat hij in het voorjaar van 2022 weer op tournee gaat, inclusief twee optredens met The Avett Brothers, maar zelfs de Beatles worden ouder en ze zijn net zo sterfelijk als de schreeuwende fans die misschien willen dat ze voor altijd de langharige mop-tops met Liverpools accent blijven. Niemand, inclusief Ringo, verwachtte om een jaar thuis te moeten zitten, niet te kunnen reizen, het rare ritme van virtuele Zoom-vergaderingen te moeten volgen en te moeten worden gevaccineerd tijdens een wereldpandemie, maar zo was het wel. Hij heeft beide COVID-vaccinaties gehad en staat nu te trappelen om weer terug te gaan naar waar hij thuishoort.
‘Ik hou ervan om op het podium te spelen, maar dit is alles wat ik op dit moment kan doen’, zei hij. ‘Een plaat maken, hier in deze kamer en optrekken met muzikanten. Dat houdt me in een muziekmodus en dat vind ik fijn.’
(Bron: forbes.com)
(Vert: Liesbeth te Boekhorst)