Vandaag zou George Harrison 80 jaar geworden zijn. Hij heeft dat helaas bij lange na niet gehaald. Toch heeft hij op bijzonder waardige wijze afscheid genomen van het leven; waarlijk The Art of Dying, die hij al in 1970 bezong. Niet veel mensen, laat staan pop artiesten, waren zo met leven en dood bezig als George Harrison. Extra opmerkelijk, als je bedenkt dat George geboren werd in een gezin met weinig opleiding, dus zijn weg door het spirituele legde hij geheel zelfstandig af.
Ook zijn muzikale weg baande hij zelf; McCartney leerde muziek van zijn vader, en Lennon van zijn moeder. George luisterde naar de radio….
Ik ben Beatles fan vanaf de lagere school, en ik beschouwde alle liedjes als Beatles liedjes. Pas jaren later besefte ik dat sommige liedjes door Harrison geschreven waren, en daaronder waren enkele van mijn favorieten! You Like Me Too Much sprak mij aan, ook vanwege het geluid van de elektrische piano, wat toen nog nieuw was. En Harrison bleef natuurlijk vernieuwend in de popmuziek, o.a. Door de introductie van sitar en synthesizers.
Zijn vroege liedteksten waren wat zeurderig, veel verwijten aan mensen om hen heen of de wereld in het algemeen. Maar toen hij ‘India’ ontdekt had veranderde dat, en werden zijn teksten meer spiritueel, hoewel hij af en toe nog wel kon mopperen.
Zijn persoonlijke filosofie was een combinatie van westerse en oosterse denkbeelden en religies, en veranderde ook geleidelijk. Daarom is het moeilijk samen te vatten hoe hij de wereld zag, maar zijn beeld was waarschijnlijk wel dat wij niet individuen zijn die zomaar geboren worden en dan weer sterven; daarentegen zijn we allemaal onderdelen van het grote geheel, en gaan op die manier ook niet verloren.
En wellicht dat hij ons rond zijn 80e verjaardag nog iets heeft willen zeggen? Tot mijn verbazing hoorde ik laatst zijn liedje “(I got my mind) set on you” op de televisie, bij een reclame van Nutella. Ik had nog nooit een Harrison liedje als reclame gehoord, en vroeg me af waarom Olivia dit nu toestond.. Al gauw kwam ik erachter dat George het niet geschreven heeft, maar wel tot hit heeft gemaakt; het was zijn laatste no 1 in Amerika. Wijselijk liet de reclame het couplet met ‘it’s gonna take a whole lot of money’ maar weg………..
En of dat nog niet genoeg aandacht voor George was, zag ik vervolgens hetzelfde liedje op TV bij The Masked Singer! Een mooie uitvoering, gezongen door de kikker. Ik ben vergeten wie er in het pak zat….
– Bob de Jong –
Allemaal toeval, of wilde George ons toch nog even aan zijn verjaardag herinneren?