De deadline is verstreken voor het inzenden van mooie, ontroerende, relevante, originele Beatles-covers, om uiteindelijke te komen tot een Top12. Wij danken de inzenders voor hun gepassioneerde keuzes en uiteindelijk zijn dat er nog heel wat geworden. Maar de verscheidenheid aan nummers en ook uitvoeringen is zó groot dat de jury, bestaand uit Ramón Dorenbos, Ron Bulters en Jan van Galen, er onmogelijk een serieus te nemen Top12 uit kunnen of zelf mogen destilleren. Zo’n beetje alle Beatles-klassiekers komen in welk jasje dan ook voorbij, maar ook covers van minder succesvolle Fab4- nummers worden geprezen. Er is zoveel uniek materiaal bijeengebracht dat Ron Bulters de komende maanden iedere week twee van die covers gaat recenseren. Daarbij blijven de namen van de inzenders en de YouTube-links niet onvermeld. Blijf het volgen. Veel plezier. Wekelijks twee recensies van ingezonden Beatles-covers.
Daytripper – Otis Redding
Paul Groenendijk: “De versie van Hey Jude van Wilson Pickett is bekender, maar deze mag er ook wezen!”
Als het aan The Beatles had gelegen, zou Revolver niet in de vertrouwde Abbey Road Studio, maar in de Stax-studio in Memphis hebben opgenomen. Stax was het soullabel dat bekend werd door sterren als Booker T. And The MG’s, Sam & Dave, Isaac Hayes en Otis Redding. Dat plan werd vanwege financiële perikelen nooit doorgezet. Wie weet hadden The Beatles anders wel gejamd met Otis Redding. Redding’s studioplaten zijn fenomenaal, maar wie Redding echt op zijn best wil horen, doet er verstandig aan zijn prachtige livewerk te bekijken en te beluisteren. Hij maakte diepe indruk met zijn optreden op Monterey Pop (waar McCartney in de raad van aanbeveling zat), maar al eerder werd zijn fenomenale optreden in de Whiskey a go go, waar Otis zijn versie van Day Tripper ten gehore bracht, aan het vinyl toevertrouwd. De versie van het album Complete & Unbelievable…The Otis Redding Dictionary of Soul werd een kleine hit.
De liefde tussen The Beatles en Stax was wederzijds want veel van de artiesten van dat label coverden The Beatles. Booker T. And The MG’s namen zelfs het hele album Abbey Road op, op het album McLemore Street, de straat waar de beroemde Stax-studio gevestigd was.
I Am The Walrus – Oasis
Peter van Cappelle: “Oasis bewijst dat I Am The Walrus live een goede rocksong zou zijn geweest”.
Het is geen geheim dat Oasis groot Beatlesfans waren – hun bekendste nummer Wonderwall – is niet ontoevallig de titel van de film waarvoor George Harrison de muziek schreef. Ze lieten zich alleen niet altijd gunstig uit over hun grote voorbeelden. Zo liet Liam Gallagher optekenen dat ze eigenlijk groter waren dan The Beatles, wat volgens Paul McCartney de doodsteek werd van hun carriere. Ook George Harrison en Liam Gallager kregen het met elkaar aan de stok. Toen George droog opmerkte dat ze de hele Beatlescatalogus eigenlijk opnieuw aan het opnemen was, was Liam not amused en beledigde hij Harrison op MTV. Harrison won de ruzie door daarna op te merken dat hij Oasis vooral goed vond tijdens hun Unplugged-optreden voor MTV. Een optreden waar Liam schitterde door afwezigheid……
Volgende week twee nieuwe recensies.