TOP12 DIE NOOIT TOP12 WERD (7)

BFNLNieuws

De deadline is verstreken voor het inzenden van mooie, ontroerende, relevante, originele Beatles-covers, om uiteindelijke te komen tot een Top12. Wij danken de inzenders voor hun gepassioneerde keuzes en uiteindelijk zijn dat er nog heel wat geworden. Maar de verscheidenheid aan nummers en ook uitvoeringen is zó groot dat de jury, bestaand uit Ramón Dorenbos, Ron Bulters en Jan van Galen, er onmogelijk een serieus te nemen Top12 uit kunnen of zelf mogen destilleren. Zo’n beetje alle Beatles-klassiekers komen in welk jasje dan ook voorbij, maar ook covers van minder succesvolle Fab4- nummers worden geprezen. Er is zoveel uniek materiaal bijeengebracht dat Ron Bulters de komende maanden iedere week twee van die covers gaat recenseren. Daarbij blijven de namen van de inzenders en de YouTube-links niet onvermeld. Blijf het volgen. Veel plezier. Wekelijks twee recensies van ingezonden Beatles-covers.

I need you – (live-concert for George) Tom Petty & The Heartbreakers

Cornelis Drijfhout: “Als Beatlessong al hoogstaand, Dit optreden vind ik indrukwekkend met de stem van Petty voor George”.

In de Jaren ’80 zouden ze door de Traveling Wilburys dikke maatjes worden, maar George Harrison en Tom Petty hadden elkaar al eerder gezien. In 1974 hing de nog totaal onbekende Petty rond in de studio van Leon Russell toen George met Ringo de studio inkwamen. Na afloop van de sessie dacht Petty cool te zijn door een zonnebril op te zetten. Leon Russell vroeg hem geïrriteerd waarom Petty dat deed. En legde vervolgens uit dat je het recht om ’s avonds een zonnebril te dragen moest verdienen! Met zijn prachtige uitvoering van I Need You had Petty een extra reden voor een zonnebril verdiend. Het tweede nummer van Harrison dat The Beatles opnamen en onder meer te zien in de film Help! Maar liefst twee percussionisten zijn te horen op het nummer want John Lennon speelt de snaredrum terwijl Ringo met zijn handen roffelt op op de achterkant van een Gibson Jumbo!

Ob-La-Di, Ob-La-Da – The Marmalade

Eric de Koning

Het nummer is zo bekend in de uitvoering van The Beatles dat velen denken dat het een single is geweest. Dat is niet het geval maar de hit van de Schotse band The Marmalade droeg daar ongetwijfeld aan bij. Een opvallende keuze voor de band die ooit begon als The Gaylords, want The Marmalade maakte ook serieuzere muziek zoals het uitstekende I See The Rain (volgens Jimi Hendrix de beste single van 1967) en Reflections of my Life. Ob-la-di Ob-la-da verdeelt de Beatlesfans, want of je houdt er van of je vindt het verschrikkelijk. John Lennon behoorde tot de laatste groep want na de zoveelste take was hij wel klaar mee. Hij ramde op de piano en riep “Zo moet het intro zijn”. En Lennon kreeg zijn zin. Toch is er van enige spanning niets te horen op de uiteindelijke versie.

Volgende week weer twee recensies.