Harrison schreef “Try Some Buy Some” in 1971. De bedoeling was om de loopbaan van Ronnie Spector (zangeres van de Ronettes) nieuw leven in te blazen. Ronnie was getrouwd met Phil Spector, die een paar jaar niks te maken wilde hebben met de platen industrie. Daardoor was Ronnie’s loopbaan in het slop geraakt. Phil Spector vroeg Harrison’s hulp om een LP met Ronnie te maken, geproduceerd door Phil in Abbey Road studios.
Phil koos het Harrison nummer en schakelde top musici in.
Phil koos het Harrison nummer “Try Some Buy Some” en schakelde top musici in: Harrison zelf speelde gitaar, Gary Wright (Spooky Tooth) keyboards, Klaus Voormann (Manfred Mann) op bas, John Barham viool arrangement, Jim Gordon (Derek and the Dominos) op drums, Pete Ham (Badfinger) gitaar. Wellicht deed Leon Russel ook nog mee.
Harrison had het liedje op een orgel gecomponeerd, en niet op gitaar zoals hij gewoonlijk deed. Dat kan de vreemde akkoorden in het lied verklaren. Klaus Voormann vertelde dat hij Harrison moest helpen om het liedje voor te spelen: “Hij speelde het liedje alleen met zijn rechterhand, met 3 vingers. Hij kon niet met meer vingers piano spelen, of met zijn linkerhand. Ik speelde de linkerhand voor hem, zodat hij kon horen hoe het liedje klonk.”
Verdere bijzonderheid is dat het liedje in een wals maat staat, ongebruikelijk in pop songs. Je kunt ook wat Oosterse invloeden horen op het ritme.
De Apple single kwam uit in 1971 (en was later alleen nog te vinden op de CD “Come and Get It: The Best of Apple Records” in 2010).
Het singeltje flopte wereldwijd, en de kritiek op Ronnie’s zang was niet mals. De hele onderneming werd een drama, vooral voor Phil Spector, die dacht een meesterwerk gemaakt te hebben met zijn bekende ‘Wall of Sound” productie.
Het leek erop dat de Wall of Sound zijn beste tijd gehad had bij het publiek, en de tekst van het liedje was wellicht niet aan Ronnie besteed. Het resultaat was dat de hele LP met Ronnie niet door ging, en enige tijd later zouden Phil en Ronnie gaan scheiden.
In 1973, gebruikte Harrison het instrumentele gedeelte (zonder Ronnie’s zang) en zong zelf het liedje in. Het kwam terecht op zijn album Living in the Material World. De kritiek was niet positief, omdat het niet echt op dit album past, en Harrison hoger zingt dan comfortabel voor hem is.
Lennon waardeerde Try Some Buy Some wel, en heeft gezegd dat de neergaande melodie lijn voor hem inspiratie was om #9 Dream te maken. Ik denk dat de tekst daarvan ook beïnvloed is door de Harrison song. Beide liedjes beginnen namelijk in het verleden: “Way back in time / Someone said try some”. En in #9 Dream: “So long ago, was it in a dream, was it just a dream?”
Al in 1971 had Lennon de vioolpartij van Try Some Buy Some ‘geleend’ voor de mandolines van zijn kerst single “Happy Xmas (War Is Over)”.
In de loop der jaren is men “Try Some Buy Some” meer gaan waarderen, en ziet men de unieke muzikale structuur van dit liedje beter in.
Paul-René Lee maakte me opmerkzaam op Ronnie’s 1971 versie, en mixen tot een duet met Harrison’s 1973 versie was niet zo moeilijk, omdat ze dezelfde instrumentele track gebruiken.
Is 1 + 1 zo meer dan 2?
Bob de Jong