Waarom McCartney de tekst van ‘Eleanor Rigby’ veranderde

BFNLNieuws

McCartney’s klassieker ‘Eleanor Rigby’ werd in het Verenigd Koninkrijk in 1966 uitgebracht met ‘Yellow Submarine’ op de B-kant. Het was ook de enige single van het baanbrekende Beatles-album ‘Revolver’.

Ondanks dat The Beatles al zo’n drie jaar en zes albums onderweg waren, had McCartney het idee voor het nummer al voor het begin van The Beatles. Onder begeleiding van het prachtige arrangement dat George Martin voor het dubbele strijkkwartet schreef, vertelt het nummer het mystieke verhaal van de ongrijpbare personages Eleanor Rigby en Father McKenzie.

Met beelden van een somber kerkhof en omlijst door de treurige sfeer die de strijkinstrumenten neerzetten, worden de personages geportretteerd in een wanhopige wereld van eenzaamheid. Er werd altijd van uitgegaan dat de tekst was geïnspireerd door een naam die McCartney ooit las op een grafsteen bij St. Peter’s Church in Woolton, wat overigens de plek is waar hij op een kerkfeest in 1957 voor het eerst kennis maakte met John Lennon.

De vraag wat voor leven ze zou hebben geleid sprak tot zijn verbeelding en inspireerde hem voor de tekst. McCartney herinnerde zich later echter dat ‘Eleanor Rigby’ eigenlijk werd geïnspireerd door een oude dame die hij in zijn jeugd hielp met huishoudelijke klusjes. Hij zei: “Ik kwam er achter dat ze alleen woonde, dus ik ging er wel eens naar toe om gewoon wat te kletsen. Wel een beetje gek, als je bedenkt dat ik een jong ventje was.”

Begin jaren zestig had McCartney een relatie met Jane Asher en haar moeder had voor hem pianoles geregeld. In een artikel dat hij schreef voor The New Yorker onthulde McCartney dat hij tijdens deze lessen de instrumentale structuur voor ‘Eleanor Rigby’ bedacht.

“Toen ik begin twintig was, organiseerde Jane’s moeder Margaret pianoles voor mij bij iemand van de ‘Guildhall School of Music and Drama’, waar zij werkte”, herinnert Paul zich. “Ik speelde toen ‘Eleanor Rigby’ op piano voor de leraar, nog voordat ik de woorden had. Ik zong dan gewoon ‘Ola Na Tungee’ bij de E-mineurakkoorden. Ik kan me niet herinneren dat de leraar erg onder de indruk was. Hij wilde me gewoon steeds toonladders horen spelen, dus stopte ik met de lessen.” Toen McCartney er eindelijk toe kwam om de tekst aan de muziek toe te voegen, was die niet helemaal zoals we die nu kennen.

“Aanvankelijk heette de priester ‘Father McCartney’ omdat die naam het juiste aantal lettergrepen had”, schreef Paul. “Ik ben toen met het nummer naar John [Lennon] gegaan. Ik herinner me dat ik het voor hem speelde en dat hij zei: ‘Father McCartney, dat klinkt geweldig.’ Ik voelde me er niet echt prettig bij, want ‘Father McCartney’ is natuurlijk eigenlijk mijn vader Ik heb toen het telefoonboek gepakt, ben in de lijst vanaf ‘McCartney’ verder gegaan en kwam uit bij ‘McKenzie.’”

Op het gebied van teksten was het lied een doorbraak voor de groep, als één van de vroegste voorbeelden van het feit dat The Beatles ook over duistere en meer complexe thema’s gingen schrijven. Het lied stond ver af van de eigenzinnige liefdesliedjes van de groep. Het werd meteen een hit voor The Beatles en was wereldwijd een groot commercieel succes. Destijds scoorde de vrolijkere, maar wat smakeloze B-kant ‘Yellow Submarine’ hoger in de hitlijsten, maar ‘Eleanor Rigby’ lijkt de tand des tijds terecht beter te hebben doorstaan en geldt als één van de beste singles van de groep.

(Bron: faroutmagazine.co.uk)
(Vert: Aad Kuling)