WERD ELEANOR RIGBY GESCHREVEN DOOR JOHN LENNON OF PAUL McCARTNEY?

BFNLNieuws

Tot halverwege de jaren zestig is het vrij eenvoudig om te vertellen wie het grootste deel van een Lennon-McCartney-nummer heeft geschreven. De leadzang gaf het meestal weg. Tijdens Magical Mystery Tour is ‘Penny Lane’ een duidelijk Paul McCartney-nummer, terwijl ‘Strawberry Fields Forever’ een duidelijk John Lennon-nummer is. Zelfs op een nummer als ‘A Day in the Life’, waarop zowel John als Paul zingen, weet je dat het een John-nummer is omdat hij het leeuwendeel van de zangpartij heeft. (Paul kwam met het middengedeelte.)

Later, toen schrijvers hen vroegen elke Beatlesmelodie te analyseren, waren Paul en John het meestal eens wie wat deed. Maar er waren enkele liedjes waarvan ze het zich niet meer herinnerden. Paul herinnerde zich bijvoorbeeld dat hij meer deed op ‘A Day In The Life’ en ‘In My Life’ dan hij daadwerkelijk deed. In de week voordat hij stierf, sprak John Lennon met David Sheff van Playboy. John herinnerde zich dat hij een flinke hand had in de compositie – in feite de meeste van de teksten – voor ‘Eleanor Rigby’, een Revolver-lied dat helemaal niet klinkt als eentje van Lennon. Toch zei Paul dat John slechts “ongeveer een halve regel” schreef.

In de opname van “Eleanor Rigby” hoor je geen Beatles instrumenten bespelen. Pauls stem wordt ondersteund door strijkers. Meteen wijst dat op een melodie van McCartney, en John maakte geen aanspraak op de melodie of brug. Hij zei altijd dat het de muziek van Paul was. Echter, in de Sheff-interviews die All We Are Saying (1980) werden, zei John dat de meerderheid van de teksten van hem en andere personen kwam, die op een avond rondliepen met de band.

“Het eerste couplet is van hem en de rest is eigenlijk van mij,” zei John over “Rigby.” Hij legde de situatie die avond uit. “Nou, hij wist dat hij een liedje had. Maar tegen die tijd wilde Paul niet om mijn hulp vragen, en we zaten rond de tafel met Mal Evans en Neil Aspinall, dus hij zei tegen ons: ‘Hé jongens, maak de tekst af.’ “John zei dat hij “beledigd en gekwetst” was dat Paul die suggestie deed, in plaats van het hem te vragen. “Hij bedoelde eigenlijk dat hij wilde dat ik het deed, en natuurlijk is er geen regel van hen in het lied omdat ik uiteindelijk met Paul naar een kamer ging en we het lied afmaakten”, zei hij tegen Sheff. Maar Paul zag het als bijna 80% van hem. De anderen die aanwezig waren, herinnerden zich ook dat Paul het grootste deel van de tekst bedacht, nadat ze de melodie hadden bedacht. Een naaste medewerker van The Beatles noemde de bijdrage van John ‘vrijwel nihil’.

Er is veel gebeurd tussen de compositie en opname van “Eleanor Rigby” in ’66 en John Lennon’s laatste interviews van ’80. Het is dus best mogelijk dat John zich niet precies herinnerde wat er die dag gebeurde. Pete Shotton, die bij de band was tijdens de tekstsessie, herinnerde zich John als helemaal niet betrokken.

Shotton zei dat hij opperde dat Rigby zou sterven en dat Father McKenzie (oorspronkelijk Father McCartney) haar begrafenisdienst zou verrichten. John maakte een scherpe opmerking tegen Shotton, die zich herinnerde dat John “vrijwel niks” bijdroeg aan de “Lennon McCartney-klassieker”. Ondertussen heeft iedereen George Harrison gecrediteerd voor de regel “all the lonely people”. Dus het lijkt tamelijk duidelijk: Paul schreef de melodie en het grootte deel van de tekst, terwijl hij ook het strijkersarrangement suggereerde. Anderen hebben een paar belangrijke stukjes bijgedragen. In feite komt dat neer op ongeveer 80% van Paul, net zoals hij het zich herinnerde. John lijkt nauwkeurig te zijn geweest in het behalen van eer voor vrijwel alles, behalve dan aan zijn aandeel in “Eleanor Rigby.” Het was de jaren ’60; we kunnen er waarschijnlijk allemaal mee leven om dit te laten passeren.

(Bron: cheatsheet.com)

(Vert: Ruby Van Den Bergh – Coenraads)


VOETNOOT BFNL:

citaat

Tot halverwege de jaren zestig is het vrij eenvoudig om te vertellen wie het grootste deel van een Lennon-McCartney-nummer heeft geschreven. De leadzang gaf het meestal weg. Tijdens Magical Mystery Tour is ‘Penny Lane’ een duidelijk Paul McCartney-nummer, terwijl ‘Strawberry Fields Forever’ een duidelijk John Lennon-nummer is. Zelfs op een nummer als ‘A Day in the Life’, waarop zowel John als Paul zingen, weet je dat het een John-nummer is omdat hij het leeuwendeel van de zangpartij heeft. (Paul kwam met het middengedeelte.)

einde citaat

Het is niet tijdens de Magical Mystery Tour – periode, maar tijdens de Sergeant Pepper – periode.